در بازارهای مالی اثر هر یک از ناهنجاریهای سودآوری، درماندگی مالی، بختآزمایی و ریسک غیر سیستماتیک بر بازده سهام بهتنهایی بررسی شده است. اما ارتباط احتمالی آنها نامشخص است. بهتازگی این ادعا مطرحشده است که فرصتهای رشد بر تقارن تابع توزیع بازده اثر میگذارد و قادر است این ارتباط احتمالی و صرف ریسک ناشی از این ناهنجاریها را توضیح دهد. در این پژوهش با استفاده از خواص آماری حاکم بر گشتاور مرتبه سوم تابع توزیع بازده و با جداسازی چولگی ویژه مورد انتظار ناشی از فرصتهای رشد این ارتباط بررسی شده است. بدین منظور دادههای 114 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران با رویکرد حذف سیستماتیک، بین سالهای 1390 تا 1396 جمعآوری شد. فرضیههای پژوهش با استفاده از رویکرد سبد بندی و ارزیابی آلفای برخی مدلهای عاملی آزمون شد. شواهد نشان میدهد بین سودآوری، درماندگی مالی، بختآزمایی و ریسک غیر سیستماتیک با بازده آتی رابطه وجود دارد؛ اما مدلهای مرسوم قیمتگذاری داراییهای سرمایهای توانایی تبیین صرف ناشی از ناهنجاریهای مذکور را ندارد. این شواهد بهصورت غیرمستقیم مؤید وجود معمای سودآوری، بختآزمایی و ریسک غیر سیستماتیک در بازار سرمایه ایران است و نشان میدهد سرمایهگذاران با گزینش راهبرد سرمایهگذاری مبتنی بر این ناهنجاریها میتوانند بازده متفاوتی داشته باشند.