Problem Durumu: Yuksekogretimin temel amacinin, ogrencileri, kendi mesleki uygulamalari uzerinde elestirel dusunen, problem cozen, yansitici uygulayicilar haline getirmelerine destek vermeye yoneldigi aciktir (Falchikov & Goldfinch, 2000; Kwan & Leung, 1996). Bireylerin bu becerileri kazanmasi ve gelistirmesi ogretim programlarinin da odak noktasi haline gelmistir. Dolayisiyla ogretim programlarinin belirtilen bu becerileri izlemesi ve degerlendirmesi soz konusudur. Bu amac icin uygulanan klasik olcme araclari sozu edilen ozelliklerin olculmesinde yetersiz kalmaktadir. Bu yeni anlayis ogrenme surecinin de degerlendirilmeye ogrencilerin katilmasini onemli gormektedir. Bu durum ise yeni degerlendirme yaklasimlarinin kullanilmasini on plana cikarmistir (Bushell, 2006; Dochy, 2001; Falchikov ve Goldfinch, 2000). Ogrencilerin ogrenmelerinde, sorumluluklarini almalari icin oz degerlendirme ve akran degerlendirme onemli degerlendirme yaklasimlari olarak gorulmekte ve bu degerlendirmelerin kullanilarak ogrencilerin ogretime aktif olarak katilmalarinin tesvik edilmesi onerilmektedir. Ogretimde oz ve akran degerlendirmelerinin kullanilmasi onemi yadsinamayacak bir yarar saglamaktadir. Cunku degerlendiricilerin sayisi arttikca, ogrenciye iliskin daha fazla resim elde ederek onu cok yonlu tanimak mumkun olabilecektir. Baska bir deyisle ogrenciler, tek bir ogretim elemaninin klasik degerlendirme yontemlerinden daha fazla degerlendirebilecegi olcude, yaptiklari calismalarin kalitesi hakkinda cok yonlu bir geribildirime sahip olurlar (Millar, 2003). Ogretim surecinde oz ve akran degerlendirme yontemleri kullanildiginda en onemli sorun, bu kaynaklardan elde edilen puanlarin guvenirligi ve bu puanlara dayali yapilan cikarimlarin gecerligi olarak gorulmektedir (Donnon, Mcllwrick ve Wololoschuk, 2013). Ogrencinin performansini etkileyen puanlayici kaynakli faktorler puanlayici davranislari olarak adlandirilmaktadir (Farrokhi, Esfandiari ve Vaez Dalili, 2011). Bu baglamda mevcut calismanin problem durumu, oz ve akran degerlendirmede hangi puanlayici davranislarinin ortaya ciktigi seklinde belirlenmistir. Arastirmanin Amaci: Bu calismanin amaci, universite ogrencilerinin oz ve akran puanlama surecinde hangi puanlayici davranislarini sergilediklerini cok yuzeyli Rasch olcme modeli araciligiyla belirlemektir. Arastirmanin Yontemi: Arastirma ogretmen adaylarinin hazirlamis olduklari arastirma onerilerinin puanlanmasi surecinde gostermis olduklari puanlayici davranislarinin ortaya cikarilmasini hedefledigi icin var olan bir durumun betimlenmesinden dolayi betimsel turden bir nicel arastirma ozelligi gostermektedir. Arastirmanin katilimcilari 2017-2018 egitim ve ogretim yilinda Ankara ilindeki bir vakif universitenin egitim fakultesi Rehberlik ve psikolojik danismanlik programinda yer alan bilimsel arastirma yontemleri dersini alan ogrenciler arasindan, calisma kapsaminda gonullu olarak katilan 58 kisiden olusmaktadir. Arastirma kapsamindaki veriler, arastirmacilar tarafindan gelistirilen analitik dereceli puanlama anahtari (ADPA) ile toplanmistir. ADPA, herhangi bir bilimsel arastirma onerisini degerlendirmek amaciyla gelistirilmistir. Oncelikle taslak olarak gelistirilen olcme aracina yonelik olarak uzman gorusleri alinmistir. Gorus ve oneriler dogrultusunda olcme aracinin son sekli verilmistir. Buna gore, olcme aracinin olcutleri; problem durumunun belirlenmesi, yontem, bulgular ve sonuc/yorum olarak belirlenmistir. ADPA’nin her bir olcutu dortlu bir derecelendirme (oldukca yetersiz “0”, oldukca yeterli “3” ) kullanilarak puanlanmistir. ADPA’dan elde edilen olcumlerin gecerligi icin AFA’i guvenirligi icin ise McDonald ω katsayisi kullanilmistir. Arastirmadaki verilerin analizinde; cok yuzeyli Rasch olcme modeli kullanilmistir. Analizler FACETS palet programi kullanilarak yapilmistir. Analizinin bazi varsayimlari bulunmaktadir. Bu varsayimlarin karsilanmasi analiz sonuclarina dayali yapilan cikarimlarin gecerligine hizmet etmektedir. Ilk varsayim olarak tek boyutluluk incelenmis olup veri toplama araclari kisminda olcme aracinin tek boyutluluga sahip oldugu gorulmustur. Tek boyutlulugun saglanmasi yerel bagimsizligin da karsilandiginin bir gostergesi olarak ele alinmis olup yerel bagimsizlik icin herhangi bir islem yapilmamistir. Son olarak model veri uyumu incelenmistir. Model veri uyumu icin ±2 araliginin disinda kalan standartlastirilmis artik degerlerin sayisi toplam gozlem sayisinin %5’inden fazla olmamasi ve ±3 araliginin disinda kalan standartlastirilmis artik degerlerin de toplam veri sayisinin %1’inden fazla olmamasi gerektigi belirtilmistir (Linacre, 2017). Bu calismada toplam gozlem sayisi 2784 (58 x 12 x 4) olup, ±2 araliginin disinda kalan standartlastirilmis artik degerlerin sayisi 116 (%4.17) ve ±3 araliginin disinda kalan standartlastirilmis artik degerlerin sayisi ise 28 (%1.ff01) oldugundan mevcut calisma icin model veri uyumunun saglandigi gorulmektedir.
Read full abstract