Confession Research Articles

LITURGICAL DRAMA AND THEATRICAL ARTS

At the first stage of Christianity spreading the Church has banned theatre show. That’s about writes Aurelius Augustine in his work “Confessions”, where on the background of continued dialogue with God, before us is opened solilokvium (lat.: soliloquium – solo – himself, alone, loqui – to speak), which uses Augustine. It should be noted that such form was assumed in the Literature or theatre performances of that time. This represents the analogy of ancient theatre form, which was used by playwrights to make familiarize with audience, certain development event. Blissful Augustine believes that what is developed on the stage and the experiences of audience – the despair on the stage, the grief appeared in the spectator and tears on the composed, this is some kind of sin and God’s banishment from you. The main postulate of early medieval thinkers, mainly ecclesiastics was ignorance of theatre shows and announcement of theatre actors and creators as sinners. Later, the church itself, for attracting crowds of people, with aim of domination on the parish, used and created not only theatre shows, but its “sketch” – liturgical (liturgy – Greek. liturgy – the main Christian religious rite: liturgy times) drama, which is based on the Biblical stories. As Maximus the Confessor writes: “The liturgy is Christian drama. It is the transition of spirit from potential state to action and is directed towards eidos, as the ultimate goal, to full implementation of telos – the whole, visible and invisible world to Christ’s coming out of the body. And the mythos, we can say, the scenario of Christ, is the St. Letter”. The liturgical drama for Maximus is: a) ritual, the reality “trimmed” with divine character, which is connecting really existing – God in the Christ’s divine personality the man – the church – the world; b) Drama, which plot is the St. letter, as Christ’s body and that it exactly in this drama the St. letter as a potential – body, is becoming Christ’s eschatological body; c) also theurgy activity, aimed at human transferring to God.

DISPOSITIVO DE CONFISSÃO E PRODUÇÃO DE SUBJETIVIDADES DOCENTES

É no domínio de reflexões teóricas acerca das práticas de si que os estudos foucaultianos têm interrogado sobre o modo como, nas sociedades modernas, os sujeitos produzem experiências de si a partir de tecnologias de objetivação e subjetivação, tendo a confissão como um importante dispositivo que, não estando mais restrito à institucionalização eclesiástica, é mobilizado por diferentes aparatos institucionais produtores de subjetividades. Dessa perspectiva teórica, este trabalho tem por objetivo analisar, em escritas de professores da escola básica, como a confissão produz representações e subjetivações de professores no domínio de um programa nacional de formação docente. O corpus é constituído de relatos escritos durante uma formação realizada pelo Pacto Nacional Pela Alfabetização na Idade Certa (PNAIC), no período de 2014 a 2017, em Marabá, PA. Os discursos que circulam nos relatórios escritos, compreendidos como “práticas de si”, traduzem-se em dispositivos de confissões por meio dos quais os professores se subjetivam e são subjetivados como profissionais polivalentes, a partir de uma ordem política totalizadora e individualizante, ao mesmo tempo.

Anticipar la libertad: participación psi en los procesos de criminalización de mujeres privadas de libertad (Anticipate the freedom: Psi participation in the processes of criminalization of women deprived of liberty)

Con el propósito de comprender los procesos de evaluación pericial, a cargo de operadores psi y operadores judiciales, que transitan las mujeres privadas de libertad en Uruguay para acceder al beneficio de la libertad anticipada y cómo éstos se asocian a la construcción de su peligrosidad, se presentan cuatro ejes analíticos que configuran las prácticas psi periciales como prácticas de producción de verdad. Esta investigación se realizó con una metodología cualitativa, con entrevistas, análisis documental y observación participante. Del análisis surge una fuerte invisibilización de las mujeres en el sistema penal, la presencia del repertorio empirista (objetividad, imparcialidad, neutralidad), la presencia de la confesión y la valoración del arrepentimiento con un lugar privilegiado en las prácticas de evaluación, la contribución psi en la construcción de una biografía instalando la ficción del sujeto como determinación, y la participación psi en un marco general de control, vigilancia y gestión de las poblaciones.

The Life of Ṣaḥābī ʿUrwa b. Masʿūd el-Thaqafī

Hz. Peygamber’in sahâbîlerinden bir tanesi Tâifli Sakîf kabilesinden Urve b. Mes‘ûd’dur. O, kabilesinin en önde gelenlerinden birisidir. O, Sakîf kabilesinin Ahlâf koluna mensuptur ve bu kolun yöneticisidir. Urve Mes‘ûd’un nesebi, Kasî’ye (Sakîf) kadar ihtilafsız bilinmektedir. Onun künyesi Ebû Ya‘fûr bir rivayate göre de Ebû Mes‘ûd’dur. Urve’nin babası da önemli bir şahsiyet-tir. O da kabilesinin reislerindendir ve Ficar savaşlarında Sakîf kabilesinin Ahlâf koluna komu-tanlık yapmıştır. Urve’nin annesi ise Mekkeli Ümeyyeoğullarından Sübey‘a bint Abdüşems’dir. Böylece Urve’nin hem Ümeyyeoğulları ile hem Hz. Peygamber ile akrabalık bağı olmaktadır. Dolayısıyla nesebi, babası ve annesi itibariyle Urve, çok önemli bir konuma sahiptir. Onun Mekke ve Kureyş ile ilgisi de bu konumunu güçlendirmektedir. Kaynaklarımızda Urve b. Mes‘ûd’un doğum tarihi veya vefat yaşı ile ilgili bir bilgi bulunamamıştır. Kabilesinin reisi olu-şuna, vefat ettikten sonra oğlunun Müslüman oluşuna bakıldığında Müslüman olduğunda orta yaşın üzerinde olması muhtemeldir. Urve b. Mes‘ûd’un evlilikleri ile ilgili bilgi de azdır. Onun Müslüman olmadan önce on eşi olduğu rivayet edilmektedir. Müslüman olduktan sonra Hz. Peygamber dört eşini seçmesini istemiştir. Onun dört eşinden bir tanesi Ebû Süfyan’ın kızıdır. Ancak onun eşlerinin isimleri ile ilgili net bilgiler yoktur. Onun erkek çocuklarının isimleri Âsım, Ebû Mürre, Muaviye, Ebû Müleyh, Davud, Hemmâm ve Hişâm; kız çocuklarının isimleri Hz. Ali ile evli olan Ümmü Saîd ve Halime’dir. Hudeybiye Antlaşması öncesinde onun elçilik görevi yaptığını görmekteyiz. Onun elçilik görevi, konumunun üstünlüğünü ortaya koymakta-dır. Ayrıca bu elçilik, barış görüşmelerinde çok etkili olmuştur. Burada Mekkeliler ile olan akrabalık bağını gündeme getirmiştir. Hz. Peygamber ile kendisinin konuşmasının faydalı olacağını söylemiştir. Mekkeliler de ona olan güvenlerini açıklamışlardır. Bu elçilik esnasında iki tarafın da savaştan uzak durması gerektiğini ifade etmiştir. Bu bağlamda Mekkelilere, Hz. Peygamber’in etrafındakilerin ona çok bağlı olduklarını; Hz. Peygamber’e ise etrafındaki insan-ların hemen dağılacağını söylemiştir. Elçiliği, onun herkes tarafından sözü dinlenilen, itibar edilen, zeki ve ikna kabiliyeti yüksek bir kişi olduğunu göstermektedir. Urve, sahâbenin Hz. Peygamber’e olan bağlılığını gözlemlemiştir. Bu bağlılığın hiçbir hükümdar ve çevresindeki-lerde olmayacağını itiraf etmiştir. Bu gözleminin, onun Müslümanlığında etkili olması muhte-meldir. Mekke’nin fethi ve ardından yaşananlar, Tâiflileri endişeye sevk etmiştir. Bu sebeple Tâifliler, Huneyn Savaşı’nda Hevâzinlilerle birlikte Müslümanlara karşı savaşmışlardır. Bu esnada Urve b. Mes‘ûd ile Gaylân b. Seleme’yi bazı savaş araç ve tekniklerini öğrenmeleri için Yemen’in Cüreş şehrine göndermişlerdi. Bu sebeple ikisi de Huneyn ve Tâif gazvelerine katıla-mamışlardı. Hz. Peygamber Tâif kuşatmasına son verip Medine’ye döndü. Bu esnada Urve ve arkadaşı da Yemen’den döndü. Rivayetlere göre Hz. Peygamber Medine’ye dönüş yolunda veya Medine’ye varınca Urve onun yanına gitti ve Müslüman oldu. Bazıları onun İslam’a giriş tarihi ile ilgili Hz. Ebû Bekir’in hac emirliği görevinin öncesi veya sonrasını söylerler. Ancak rivayet-ler incelendiğinde onun Hz. Peygamber’in Tâif muhasarasından 4-5 ay sonra, Tebük seferinden 3-4 ay önce 9/630 yılı Rebîulevvel veya Rebîulâhir (Temmuz veya Ağustos) ayında Müslüman olduğu söylenebilir. Urve’nin Müslüman olmasıyla ilgili temel kaynaklarımız “Allah, Urve’nin kalbine İslâm’ı ilham etti ve üzerinde bulunduğu hali değiştirdi. Bu hali ile Rasûlullah’ın yanına gitti ve Müslüman oldu.” der ve belirli bir sebep belirtmezler. Ancak sonraki dönemde onun Müslüman oluşuyla ilgili Necran’a ticaret için yaptığı yolculukta yaşadıkları sebep gösterilir. Bu yolculukta gizemli iki genç kız ve Necran’daki rahip son peygamberin çıktığını Urve’ye söyler. Onlar, Urve’nin ona tabi olması gerektiğini de belirtirler. Urve de dönüşte Müslüman olur. Bu rivayet hem senet hem metin itibariyle problemlidir. Urve, Müslüman olduktan sonra kavmini İslam’a davet için Hz. Peygamber’den izin istemiştir. İlk etapta Hz. Peygamber, Tâiflilerin İs-lam’a karşı kibirli karşı duruşundan dolayı bunu kabul etmek istememiş ve Urve’ye Sakîflilerin kendisini öldürebileceğini söylemiştir. Nitekim Urve, Hz. Peygamber’in izniyle şehrine gitmiş ve onları İslam’a davet etmiştir. Onlar kabul etmemişler ve kötü sözler söylemişlerdir. Ertesi sabah Urve sabah ezanı okumuş, halkı onu öldürmüştür. Hz. Peygamber tarafından Hz. İsa’ya benzetilen Urve b. Mes‘ûd es-Sekafî’nin Zuhruf suresinde ifade edilen “iki şehrin büyüğünden birisi” olduğu genel olarak kabul edilmiştir. Birkaç gün Müslüman olarak yaşayabilen ve kavmi tarafından şehit edilen Urve’den sadece iki tane zayıf rivayet nakledilmiştir.

Crossing confessions in the cantons

Crossing confessions in the cantons

A study on gender differences in showing affection -speech functions in love confession in the movie & drama scenes-

A study on gender differences in showing affection -speech functions in love confession in the movie & drama scenes-

I Confess

I Confess

The sign you must not touch: Lyric obscurity and trans confession

The sign you must not touch: Lyric obscurity and trans confession

Safety Definitions: Colloquial, Standards, Regulatory, Torts, Heuristic, and Quantitative

Scholars of every stripe have confessed that they cannot define pornography; but they know it when they see it. This unsatisfactory state-of-affairs is trivial compared to defining safety. Safety presents cascading levels of subjectiveness each of which defies definition. The current definitions of safety disguise our ignorance and deprive us of both certainty and objectivity. Indeed, as the field of safety continues to exist in a “research-free zone” we are all trying to be the one-eyed man in the valley of the blind. This paper considers colloquial, legal, and technical definitions of safety; all are useful, none are satisfactory. Even worse, none of the definitions pass the idiomatic “laugh test.”

Confessions of an Accidental Editor

Confessions of an Accidental Editor

A Confession

A Confession

Ludwig’s Angina: An Absolute Compulsion of Hospital Tarry

Background:Ludwig ’ s Angina is a relentless, promptly intensifying, life threatening deadly cellulitis of submandibular space causing impediment of patient aerodigestive passage as a consequence of developing odynophagia, trismus and respiratory distress. Dental carries and infection, diabetes mellitus, poor oral hygiene and immune suppression are the main ingenious factor for it. Poor slum dwellers and villagers whose are unlettered, less learning about oral hygiene and inadequate support for hygienic living are pragmatic confession for Ludwig’s Angina in the perspective view of the developing countries. Methods:It is a cohort retrospective study of 193 cases of Ludwig’s Angina in the department of Otolaryngology and Head-Neck surgery, Comilla Medical College, Bangladesh. Result: Incidence of Ludwig’s Angina out of total inpatient were 0.63% and out of total emergency patient were 4.80%. Of them male were 81.34% and female were 18.66%, 89.65% were above 41 years, 86.52% cleaned their tooth by charcoal, 93.78% had dental carries and 87.56% were diabetic. Anyhow 55.44% were slum dwellers, 40.41% were villagers whereas 77.20 % were smoker and 59.06% were betel leaf and nut chewer. Hospital tarried30.05% were up to 4 weeks, 40.95% were up to 6 weeksand 29% were above 6 weeks. 4(2.07%) were died from 193. Conclusion: Definitely Ludwig ’ s Angina is a devastating disease but not incurable. Dental hygiene should be maintain appropriately through learning process and awareness learning program should raise in the slum dwellers and villagers lowering the immensity of the disease

Dermatology clinical case

A previously healthy 15-year-old girl was sent to the Pediatric Emergency Department by the general practitioner due to suspicion of a hematological condition. The girl presented with ecchymotic lesions on the anterior region of the thorax and antero-proximal region of the upper limbs, which had apparently worsened in the last 24 hours. She denied trauma or impact sports, fever or recent infections, and blood loss or other symptoms. Laboratory evaluation showed no alterations and urine toxicology screening was negative. When confronted with normal laboratory evaluation, the girl confessed intentional self-inflicted injuries following a discussion with her mother. Parents were made aware of the situation, and a pediatric psychiatry consultation was recommended. After discharge, follow-up in the girl’s home country was assured.With this report, the author intend to raise awareness of the importance of maintaining a high index of suspicion to non-suicidal self-injury, identifying alarm signs and establishing early preventive strategies.

Audrey in Confession

Audrey in Confession

“Confession” from Nicotine

“Confession” from Nicotine

Il paradosso del mentitore in Memorie dal sottosuolo di Dostoevskij

In this article the Liar’s Paradox is examined in reference to Dostoevsky’s novel Notes from the Underground (1864). First the concept of unreliable narrator is discussed and examined within the genres of autobiography and ‘confession’, where the narrator not always tells the truth but sometimes intentionally lies in order to obtain the reader’s sympathy and admiration. Then the narrative strategies of the Man from the underground are analyzed and a series of “extreme” narrative devices (Richardson 2006) are identified, such as epanorthosis, denarration, disnarration. All of these narrative devices realize verbally the Liar’s paradox which traps the Man from the Underground into a vicious circle from which it is impossible to exit.

Caution warranted when torturing data until they confess

Caution warranted when torturing data until they confess

Marisa Galvez, The Intersubjective Performance of Confession vs. Courtly Profession

Centre sur la “culture de la confession” qui se met en place au xiiie siecle, et qui trouve son expression officielle dans le Quatrieme Concile du Latran (1215), cet article de Marisa Galvez examine, d’une part, la chanson de Croisade Aler m’estuet du Châtelain d’Arras (premier quart du xiiie siecle), de l’autre deux recits edifiants, Le Chevalier au Barisel et Fornication imitee (xiiie siecle). La chanson essaie de reconcilier amour courtois et action militaire dans un but chretien, alors qu...

CONVERSATION OR COLLABORATION? BASE CHRISTIAN COMMUNITIES AND THE DIALOGUE OF FAITH

The dialogue of Christians about their faith, expressed in literature, confessions, creeds, liturgical rituals, symbolic acts and proclamations of dogma, is a public record. As with all public records, one may ask to what extent this one is in the first place the reflection of the perspectives and practices of a dominant group, class or elite? Equally, to what extent may it legitimately be understood as the public record of the marginalized, silenced and poor sectors of its host societies throughout its history? The weight of the available evidence, I believe, favours the view that the products of the dialogue of faith strongly reflect the interests or perspectives of the dominant, and weakly reflect the interests or perspectives of the dominated. The relative perspective implied by the terms ‘strongly’ and ‘weakly’ is important, though: I do not accepts that the voices of dominated groups are entirely or almost entirely absent. Their voices may well be present only in the traces of their absence (hidden), or in encoded form. Just what this means is one focal point of this essay. Discerning these two kinds of ‘presence’ is a complex task, as historians of popular life well know. More so, when one takes into account the question of representation: whose voices in the end, do we hear? The voices of the oppressed themselves, or their voices as represented by others? If the latter, what changes in the act of representing the other in dialogue, as opposed to engaging with the other in dialogue? This is a second focal point. The third focal point is a reflexive move backwards from these first two point, to ask what the nature and goal of dialogue is, a question pursued by attempting to define a link between discourse and praxis.

Right to Confession: From the “Human Document” to Ego-Literature (M. Bashkirtseva – M. Shkapskaya – E. Bakunina)

Right to Confession: From the “Human Document” to Ego-Literature (M. Bashkirtseva – M. Shkapskaya – E. Bakunina)