هدف از مقاله حاضر، بررسی مقایسهای شاخص ریسک اکولوژیک فلزات سنگین در شمال خلیج فارس (استانهای هرمزگان و بوشهر) است. به همین منظور در سال 1391 نمونهگیری از رسوبات سطحی 58 ایستگاه در حوزه خلیج فارس به صورت ترانسکت خطی از ساحل به سمت منطقه فرا ساحل انجام گردید. کلیه نمونهها با رعایت اصول نمونهبرداری برای آنالیز فلزات سنگین به آزمایشگاه انتقال یافتند و غلظت کل فلزات Cu As, Cr, Cd, Pb, Zn, Hg, با استفاده از هضم اسیدی و توسط دستگاه پلاسمای جفت شده القایی- اسپکترومتری جرمی (ICP-MS [1] ) آنالیز شدند. همچنین دانهبندی ذرات و میزان محتوای کربنات رسوب اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بافت عمومی رسوبات سیلت- لومی و میزان کربناتها از 5/8 تا 72/53 متغیر است. با توجه به شاخص ریسک انفرادی اکولوژیک (ER [2] ) عناصر کادمیوم، جیوه وآرسنیک ریسک متوسط ایجاد مینمایند. میانگین شاخص ریسک اکولوژیک ( [3] (RI 335 بدست آمد که نشاندهنده وجود ریسک بالا در کل حوزه مورد مطالعه است. علیرغم بالاتر بودن این شاخص در استان هرمزگان هر دو استان بوشهر و هرمزگان در رده خطر بسیار بالا از نظر ریسک اکولوژیک قرار گرفتند. پهنهبندی انجام شده برای ریسک اکولوژیک در محیط GIS نشان دهنده کاهش تدریجی شاخص RI از ساحل به سمت فراساحل است که این موضوع اهمیت تخلیه آلایندههای زیست محیطی از منابع زمینی به حوزه دریایی را خاطر نشان میسازد. 1 Inductively coupled plasma-mass spectrometry [2] Individual ecological risk index [3] Ecological risk index
Read full abstract