Abstract
<p>Ludwik Gumplowicz (1938–1909) był jednym z najwybitniejszych polskich naukowców przełomu XIX i XX w., który do opisu państwa i zjawisk społecznych konsekwentnie stosował perspektywę socjologiczną. Z punktu widzenia dyscypliny doktryn polityczno-prawnych stworzony przez niego system naukowy jest niezmiernie istotny, gdyż jako jeden z pierwszych myślicieli wyprowadził istnienie kategorii państwa z konfliktu i podboju (tzw. egzogeniczna geneza państwa), konsekwentnie uzasadnionego prawami ewolucjonizmu społecznego. Artykuł został poświęcony udowodnieniu tezy, że fatalizm charakteryzujący naukowe koncepcje Gumplowicza prowadzi do wniosku o niemożliwości zaprzestania prowadzenia wojen przez ludzi. W celu przeprowadzenia poprawnej analizy badawczej najpierw zostały zaprezentowane podstawowe założenia teorii konfliktu Gumplowicza, później ukazano uproszczony model ewolucji społecznej, by ostatecznie skupić się na opisanym przez niego zjawisku wojny. Rekonstruując i interpretując badane koncepcje, posłużono się metodologią doktryn polityczno-prawnych, operując klasycznymi kategoriami przedmiotu, jakimi są: jednostka, społeczeństwo, państwo, władza, prawo oraz własność.</p>
Highlights
Każde stronnictwo, każda koteria dąży do wpływu i władzy wszelkimi środkami, jakimi rozporządza
Słowa kluczowe: doktryny polityczno-prawne; ewolucjonizm; teoria podboju; konflikt klasowy; walka ras
Summary
Czymże dzisiaj jest polityka? Dążeniem do władzy. Każde państwo, każde stronnictwo, każda koteria dąży do wpływu i władzy wszelkimi środkami, jakimi rozporządza. Każde stronnictwo, każda koteria dąży do wpływu i władzy wszelkimi środkami, jakimi rozporządza. Najczęściej polityka używa środków materialnych, przyozdabiając je teoriami. Gdzież jest miara prawdy i prawdziwości tych teorii? Tylko skuteczność obranych środków i głoszonych teorii stanowi o ich prawdziwości i dobroci. Ale tę skuteczność w polityce najczęściej zapewnia większa siła, ta więc zawsze jest najlepszą i najprawdziwszą polityką, przynajmniej jak rzeczy dzisiaj stoją[1]. Jak pisał: Socjologia rozwiązuje zagadnienia na tle ściśle umiejętnym, uważając dzieje ludzkości jako nieustannie odnawiający się proces naturalny, odbywający się według jednych i tych samych stałych, odwiecznych praw, niedających się podciągnąć pod żadne inne wyższe cele ostateczne, jeno pod bezwzględne działanie przyczynowości[2]. 2 Idem, Zarys socjologii, [w:] Dwa życia Ludwika Gumplowicza.
Sign-in/Register to view highlights & summary 
Published Version (
Free)
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call