Abstract

The research objective of the publication is expressed in its content devoted to the general analysis of the solutions adopted in the draft regulation of the European Union on the digital asset market. The entry of this legal act into force will fill the so-called ‘regulatory gap’ as the digital asset sector is not regulated in the EU. The research approach has been determined by the subject of the legal analysis, namely the provisions of the proposed new EU regulation on the digital asset market. The study describes the proposed legal regulation and its systemic importance, as well as indicates the similarity of the proposed solutions to well-known legal institutions in the area of the capital market. The main theses are as follows: the proposed legal act will order the digital asset market in terms of law (firstly); the proposed legal act in terms of content is based on solutions provided for in the capital market law (secondly); the proposed legal act provides for legal institutions ensuring the so-called safety of trading (thirdly). The results should be considered original because the publication constitutes a pioneering study on the proposed legal act. With its entry into force (the date is unknown), a discussion on specific topics will begin in the science of law. Therefore, it is worth speaking up and evaluating the proposed regulation before the new law is passed. The cognitive value of the publication results from its pioneering nature, and the impact on social relations is significant. The digital asset market is developing extremely dynamically, and the interest in this sector is very high.

Highlights

  • Głównym celem rozważań jest próba opracowania koncepcji uzasadnienia karania w oparciu o odpowiedzialność moralną sprawcy w sytuacji braku legitymacji politycznej[4], autorytetu moralnego państwa do karania

  • The main purpose of the article is to attempt to develop a concept of justifying punishment based on the moral responsibility of the perpetrator

  • It is seen as a basis for punishment in case of the lack of a political legitimacy or a moral authority of the state to punish

Read more

Summary

Uwagi wstępne

Głównym celem rozważań jest próba opracowania koncepcji uzasadnienia karania w oparciu o odpowiedzialność moralną sprawcy w sytuacji braku legitymacji politycznej[4], autorytetu moralnego państwa do karania. Czy uzasadniona jest kara kryminalna, gdy państwo nie posiada ius puniendi? Nie to jednak jest przedmiotem niniejszego artykułu, ale ukazanie funkcji, jaką odgrywa w odniesieniu do możliwości uzasadnienia karania legitymacja polityczna państwa. Można wyobrazić sobie państwo bez publicznej opieki zdrowotnej, prawo karne i praktyka karania jest zaś naturalnie wpisane w sprawowanie władzy (co wynika także z tradycji rzymskiej i kanonicznej). 13 Por. M.N. Berman, Punishment and Justification, „Ethics” 2008, 118, s. W rezultacie sprawiedliwość czy niesprawiedliwość tak rządu (państwa), jak i prawa nie wpływa na kwestię karania, bo nawet pod rządami państwa stosującego represję w sposób rażąco niesprawiedliwy kara jest prima facie uzasadniona – retrybutywnie, pozostając odpłatą za naruszenie prawa albo utylitarnie, służąc odstraszaniu, prewencji indywidualnej czy resocjalizacji Z punktu widzenia podejścia retrybutywnego do karania, jeśli jest prawo, uzasadniona jest także kara za naruszenie tego prawa. Crime, Prohibition, and Punishment, „Journal of Applied Philosophy” 2002, 19, s. 102 i n

Uzasadnienie karania a autorytet moralny państwa
Legitymacja polityczna państwa i uzasadnienie karania
Karanie instrumentalne
Kilka uwag o charakterze podsumowania

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.