Abstract
<p>W niniejszym opracowaniu przedstawiono katalogi problemów zestawiające najważniejsze z zagubionych obszarów polskiej pedagogiki. Uwagę zwrócono na konieczność jasnego określenia misji nauk pedagogicznych. Nie może ona pomijać odpowiedzi na pytanie o istotę człowieka (problemy antropologii i aksjologii). Te zaś nawiązują do filozoficznych podstaw współczesnej pedagogiki. Przyjęty obraz człowieka wskazuje na atrybuty podmiotu: człowieka jako osoby (uzupełnienie paradygmatu naturalistycznego paradygmatem humanistycznym). W odniesieniu do tych atrybutów człowieka odnosi się działalność pedagogiczną. Jej istotą jest wspomaganie procesów rozwojowych. Nie mniej ważne jest to wszystko, co wiąże się z tzw. dziedzinami wychowania (edukacji). Istnieje konieczność rezygnacji z upowszechnionego w tym zakresie addytywizmu. Jak należy postrzegać tę problematykę w świetle wymagań metodologii badań systemowych i wyzwań współczesnej cywilizacji wiedzy? Wszystko to znajduje odzwierciedlanie w zagubionej problematyce aksjologii pedagogicznej oraz problematyce wychowania w świetle i ku wartościom. Problematyka uczenia się człowieka – w kontekście wszechobecnych technologii informacyjnych – także wymaga nowego ujęcia, a to reorganizuje problematykę dydaktyk szczegółowych, w tym edukacji zawodowej.</p>
Highlights
This study presents catalogs of problems combining on the lost areas of Polish pedagogy
All this is reflected in the lost problem of pedagogical axiology and education in light and towards values
Summary
W niniejszym opracowaniu przedstawiono katalogi problemów zestawiające najważniejsze z zagubionych obszarów polskiej pedagogiki. Skoro pedagogika jest systemem dyscyplin naukowych, to ma wspólny dla wielu jej dyscyplin. Przyjęty model człowieka stanowi o swoistości przedmiotu wszelkich badań pedagogicznych. Przedmiotem zainteresowań wszystkich dyscyplin humanistycznych (w tym pedagogicznych) jest człowiek. Pierwszą z nich jest odmienne widzenie człowieka i uznanie tego, że niezaprzeczalnymi atrybutami osoby ludzkiej są: godność jako poczucie własnej wartości, samoświadomość wartości, jedyność (zwana też indywidualizmem lub jednorazowością), przeżywanie świata i swojego w nim istnienia (zwłaszcza w odniesieniu do wartości, egzystowania) oraz otwartość podczas nieustającego procesu stawania się człowiekiem (dziejowość, zmienność w czasie, transgresja). Zauważmy tylko dla ilustracji tej kwestii, że przyjmowanie założeń naturalizmu, a więc paradygmatu naturalistycznego (scjentystycznego), w przyrodniczym oglądzie człowieka jako obiektu badań rzutuje na dalszą wizję pedagogiki. Wtedy także nie byłaby potrzebna pedagogika z jej rozmaitością dyscyplin naukowych. Wymieńmy tylko przykładowo Antoninę Gurycką (1989), Teresę Kukołowicz (1995), Teresę Hejnicką-Bezwińską (1995), Mariana Nowaka (2009)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
