Zaburzenia lękowe jako predyktory samobójczości u osób z cukrzycą typu 2: Wyniki badania przeprowadzonego w sześciu europejskich krajach

Abstract

Cel pracyZaburzenia lękowe są istotnymi czynnikami predykcyjnymi samobójczości i uważa się je za niezależne czynniki ryzyka prób samobójczych. Występują one często u osób z cukrzycą typu 2 (T2DM) i wiążą się z dłuższym czasem trwania cukrzycy oraz gorszymi wynikami leczenia. Celem pracy było zbadanie związków między zaburzeniami lękowymi a myślami i zachowaniami samobójczymi u osób z T2DM, ocena częstości występowania samobójczości wśród osób z T2DM w wybranych europejskich krajach oraz określenie, czy zaburzenia lękowe były predyktorami aktualnych objawów samobójczości w tej populacji, przy wykorzystaniu danych z międzynarodowego badania International Prevalence and Treatment of Diabetes and Depression study (INTERPRET-DD).MetodaPróba badawcza obejmowała 1063 osoby dorosłe z T2DM z 6 europejskich krajów. Obecność zaburzeń lękowych i samobójczości oceniano za pomocą MINI International Neuropsychiatric Interview. Grupę uczestników z aktualnym ryzykiem samobójczym porównano z grupą uczestników bez ryzyka samobójczego.WynikiUczestnicy z Niemiec częściej deklarowali objawy samobójczości niż osoby z innych krajów, natomiast osoby z Serbii i Ukrainy zgłaszały je rzadziej. Depresja i zaburzenia lękowe znacząco wpłynęły na częstsze występowanie samobójczości u osób z T2DM. Agorafobia była istotnym predyktorem samobójczości przy kontrolowaniu depresji. Osoby z T2DM i współchorobowością agorafobii mieli 4,86 razy większe szanse wystąpienia objawów samobójczości niż osoby bez agorafobii.WnioskiAgorafobia była istotnym czynnikiem predykcyjnym samobójczości u osób z T2DM.