Abstract
Celem artykułu jest ukazanie możliwości praktycznego zastosowania znanych, potwierdzonych empirycznie teorii i modeli kształtowania zasobów odpornościowych w trakcie realizacji procesu usamodzielnienia, jako elementu prewencji niedostosowania społecznego wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych. W artykule scharakteryzowano specyfikę procesu usamodzielnienia realizowanego w ramach instytucjonalnej pieczy zastępczej, zaakcentowano profilaktyczny potencjał procesu usamodzielnienia, zaprezentowano inspiracje teoretyczne mogące wpłynąć na jego efektywność i skuteczność w zakresie przeciwdziałania zagrożeniu niedostosowaniem i marginalizacją społeczną. Zaprezentowana refleksja jest wynikiem doświadczeń zawodowych, studiów teoretycznych autorki oraz prowadzonych w rzeczywistości instytucjonalnej pieczy zastępczej weryfikacji empirycznych. Wskazane idee mogą być propozycjami do podjęcia istotnych działań naprawczych w charakteryzowanym obszarze, są też niezwykle ważne z uwagi na swoją praktyczno-profilaktyczną rolę w zakresie przeciwdziałania zagrożeniu niedostosowaniem wychowanków opuszczających placówki opiekuńczo-wychowawcze.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
