Abstract
The relationship between dividend decisions and investment decisions of companies has been the subject of scientific analyses and inquiry for decades. They show that the tendency of companies to pay dividends and their amount are determined among other things by their stage of development. According to the theory of dividends based on the life cycle, most income dividend is spent on dividends by companies in the phase of maturity, because their investment capabilities are limited and the demand for external capital is little. The aim of the article is to check whether the assumptions of this theory are true in Polish conditions. The analysis included 75 companies, which in the years from 2014 to 2016 each year shared the profits with their shareholders. With regard to the regularity of paying dividends these companies have been defined as dividend companies. By studying the relationship between the amount of dividends, net financial results and the value of equity and assets of the companies, it was demonstrated to what extent the payment of dividends determines the change as far as their material and capital resources are concerned. The negative correlation between the amount paid dividends and an increase in assets and equity was confirmed, which is consistent with the theory of dividends based on the life cycle of a company.
Highlights
Rozpatrując dywidendę w kontekście relacji między spółką a jej akcjonariuszami, uwidocznia się jej dwoisty charakter: wypłata dywidendy dla akcjonariuszy stanowi formę wynagrodzenia za udostępnienie spółce kapitału, natomiast dla spółki oznacza rezygnację z funduszy, które mogłyby być wykorzystane do finansowania inwestycji i rozwoju spółki
Wydawałoby się, że sprawa jest oczywista, ponieważ przeznaczenie środków na dywidendy uszczupla zasoby kapitałowe, które można by wykorzystać na finansowanie inwestycji
Poziom wskaźników dynamiki poniżej 100% można interpretować następująco: wypłata dywidendy ogranicza zdolności przedsiębiorstwa do rozwoju, ponieważ zasoby kapitałowe i majątkowe na koniec roku, w którym wypłacono dywidendę, się zmniejszyły
Summary
Rozpatrując dywidendę w kontekście relacji między spółką a jej akcjonariuszami, uwidocznia się jej dwoisty charakter: wypłata dywidendy dla akcjonariuszy stanowi formę wynagrodzenia za udostępnienie spółce kapitału, natomiast dla spółki oznacza rezygnację z funduszy, które mogłyby być wykorzystane do finansowania inwestycji i rozwoju spółki. Zgodnie z teorią dywidend opartą o cykl życia firmy najwięcej zysku przeznaczają na dywidendy przedsiębiorstwa znajdujące się w fazie dojrzałości, ponieważ ich możliwości inwestycyjne są ograniczone, a zapotrzebowanie na kapitały zewnętrzne jest niewielkie. Na tej podstawie wnioskuje się, że spółki o wysokim wzroście i dużych możliwościach inwestycyjnych nie będą zainteresowane płaceniem dywidend lub będą płaciły niskie dywidendy, wykorzystując zyski zatrzymane do finansowania inwestycji. S Z przedstawionych rozważań teoretycznych dotyczących relacji między wypłatą dywidend a rozwojem spółki wynika, że istotnym czynnikiem determinującym decyzje o płaceniu dywidend i ich wysokości jest dostęp do atrakcyjnych projektów. Zgodnie z teorią cyklu życia firmy skłonność spółek do płacenia dywidend jest wysoka, gdy znajdują się one w fazie stabilnego wzrostu i dojrzałości. W świetle założeń teorii dywidend opartej o cykl życia firmy oznacza to, że badaniem objęto spółki znajdujące się w fazie stabilnego wzrostu i dojrzałości. Dywidendy na tle wyniku finansowego netto w spółkach dywidendowych w latach 2014–2016
Published Version (Free)
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have