Abstract

Celem niniejszego artykułu jest zrekonstruowanie wybranych aspektów pozycji prawnej duchownego na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analizie poddano 33 wyroki i decyzje w przedmiocie dopuszczalności skargi podjęte przez organy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w latach 1976-2017. Na ich podstawie można stwierdzić, że orzecznictwo ETPCz jest w tym zakresie ugruntowane wieloletnią praktyką.
 Duchowny jako taki nie posiada gwarancji innych niż przysługujące każdej innej osobie wyznającej przekonania religijne, ale korzysta z pośredniego wzmocnienia tej ochrony dzięki gwarancjom korporacyjnej wolności sumienia i wyznania. To właśnie autonomia związku wyznaniowego dokonuje różnicowania jego pozycji tak pozytywnie, jak i negatywnie dla niego samego. Autonomia związku wyznaniowego jest bowiem w świetle orzecznictwa ETPCz istotnym komponentem pluralizmu w społeczeństwach demokratycznych, a należy do niej także określanie wymagań względem duchownych. Z tego powodu duchowny uzyskuje silną ochronę przed ingerencją władzy państwowej w sprawy dotyczące jego powołania i usunięcia z urzędu. Kosztem uzyskania tej ochrony jest istotne ograniczenie jego osobistej wolności sumienia i wyznania, a pośrednio także innych praw w czasie pełnienia urzędu duchownego, w stosunku do związku wyznaniowego. Należy jednak pamiętać, że ocena spraw związanych z pełnieniem urzędu duchownego jest zależna od relacji ustrojowych między związkiem wyznaniowym i państwem. W przypadku kościołów państwowych możliwe jest np. poddanie pewnych spraw kościelnych orzecznictwu państwowemu, a związek wyznaniowy może dokonać swojego samoograniczenia kształtując relacje z duchownym na podstawie zwykłej umowy o pracę. Co do zasady jednak ETPCz w sposób jasny wskazywał, że sprawy duchownych leżą poza jurysdykcją państwa i jego organów. Niemniej kontrowersje związane z orzekaniem w sprawie Károly Nagy v. Hungary wskazują, że status duchownego może ulegać pewnym zmianom w przyszłości.

Highlights

  • 33 judgments and decisions on the admissibility of complaints made by the bodies of the European Convention

  • it can be concluded that the ECtHR case law in this area is grounded in many years

  • he benefits from the indirect strengthening of this protection

Read more

Summary

EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA

Celem niniejszego artykułu jest zrekonstruowanie wybranych aspektów pozycji prawnej duchownego na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Kosztem uzyskania tej ochrony jest istotne ograniczenie jego osobistej wolności sumienia i wyznania, a pośrednio także innych praw w czasie pełnienia urzędu duchownego, w stosunku do związku wyznaniowego. Słowa kluczowe: prawa człowieka, duchowny, ETPCz; Europejski Trybunał Praw Człowieka; wolność sumienia i wyznania; związek wyznaniowy. Tak w Konwencji, jak i w orzecznictwie nie wypracowano definicji osoby duchownej[4], ale pośrednio można stwierdzić, że przez duchownego rozumie się na jej gruncie osobę powołaną przez związek wyznaniowy, wykonującą. W związku z tym status duchownych należy rozpatrywać w kontekście gwarancji ochrony związków wyznaniowych, bowiem bez ich istnienia duchowny posiadałby te same prawa i obowiązki co każdy inny człowiek

JURYSDYKCJA STRASBURSKA A ZWIĄZKI WYZNANIOWE
PRAWO DO PIASTOWANIA URZĘDU DUCHOWNEGO A INGERENCJA PAŃSTWA
OGRANICZENIE PRAW DUCHOWNYCH WOBEC ICH ZWIĄZKU WYZNANIOWEGO
Summary
Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call