Abstract

The revision of key topics that are related to film parody. The crucial question of Marek Hendrykowski’s research sounds as follows: what is the semiotic mechanism that gives parodistic effect expressed in the language of motion pictures? According to the author, conditio sine qua non of each parody are: incorrectness, caricatural exaggeration, comic effect, deconstruction, pars destruens and new meaning of old characteristic elements confronting the audience and its common memory. In the light of new reading and revised definition of this term, film parody is not a separate genre but rather meta-genre in its relations to many other film genres and individual screen performances being object of parody

Highlights

  • W dziedzinie twórczości filmowej zjawisko parodii nie należy bynajmniej do nowych

  • Do najciekawszych przykładów parodii filmowej ostatnich dwóch dekad, oprócz wspomnianego Strzelając śmiechem, należy zaliczyć: Człowieka, który widział za dużo w reżyserii Jona Amiela (1997), To nie jest kolejna komedia dla kretynów

  • Ewenementem światowego formatu i klasą dla siebie stał się w ostatnim czasie Django w reżyserii Quentina Tarantino (2012), kumulujący w sobie najlepsze cechy i atrakcje nowoczesnej parodii filmowej

Read more

Summary

Wokół definicji parodii filmowej

W dziedzinie twórczości filmowej zjawisko parodii nie należy bynajmniej do nowych. Nasuwa się w tym miejscu pytanie: czy parodia jest jednym z wielu gatunków filmowych? Zapewne jest nim (i tak też będziemy ją traktować), ale nie w rozumieniu, które odnosi się do melodramatu, filmu gangsterskiego, horroru czy westernu. Próba zdefiniowania pojęcia parodii i sporządzenia charakterystyki genologicznej jej właściwości prowadzi bowiem do wniosku, że mamy do czynienia z kategorią genologiczną szczególnego typu. Na gruncie kultury filmowej określenie „parodia” pojawia się i funkcjonuje zazwyczaj jako nazwa metagatunku bądź też antygatunku, będącego – wyrażonym w przerysowany, ośmieszający, satyryczny sposób – naśladownictwem określonego dzieła, stylu, konwencji tematycznej, sposobu widzenia rzeczywistości, gatunku lub kierunku filmowego. Należy ona bowiem do kluczowych zagadnień poetyki parodii – i to zarówno poetyki historycznej, jak i poetyki opisowej – przesądzając ostatecznie o pełnionych przez nią funkcjach i charakterystyce gatunkowej

Gatunek czy metagatunek?
Parodia ery kina niemego
Parodia w kinie dźwiękowym
Parodia w kinie polskim
Parodia w kinie współczesnym
Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call