Abstract

Celem artykułu jest identyfikacja kierunków, w jakich zmierzała polityka mieszkaniowa Singapuru, by zaspokajać potrzeby mieszkaniowe obywateli. Artykuł opisuje studium przypadku państwa o silnie ograniczonej podaży ziemi i wskazuje czynniki sukcesu, które przyczyniły się do polepszania sytuacji mieszkaniowej. Omawiany przykład potwierdza tezę o wysokim zróżnicowaniu problemu mieszkaniowego i skutecznych metod jego rozwiązywania. Nie jest to model uniwersalny i funkcjonujący dobrze w każdym otoczeniu instytucjonalnym i gospodarczym. Przykład singapurski pokazuje, że nie sposób realizować dużych programów mieszkaniowych bez sukcesów ekonomicznych całej gospodarki. Jednak oprócz dobrych wyników gospodarczych, potrzebna jest konsekwentna, długofalowa oraz odpowiednio nakierowana polityka mieszkaniowa wraz z całym otoczeniem regulacyjnym. W przypadku krajów specyficznych zwiększony udział państwa w ramach działania sektora mieszkaniowego zazwyczaj daje dobre efekty.

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.