Abstract
Dünyaya stratejik açıdan yön veren ülkeler incelendiğinde, gıda ihtiyaçlarının karşılanmasında kendine yeter olma amacıyla birlikte dünyadaki tarımsal üretimde karar verici olmak konusunda da azimli oldukları anlaşılmaktadır. İnsanlık için böylesine önemli bir sektörün gelişimi ve sürdürebilirliği gelişmiş ülkelerde rastgele olmamış ve sektör kendi haline bırakılmamıştır. Tarımsal üretimin artırılması için öncelikle teknoloji kullanımının iyileştirilmesi gerekmektedir. Bunun sağlanabilmesi için yetişmiş yüksek eğitim düzeyine sahip insan gücü gerekmekte olup, yetişmiş yüksek eğitimli insan gücünü yetiştirebilmek için kaliteli eğitim kurumlarının kurulması gerekmektedir. Tarımsal ürünler ve ürün kalitesi için belirlenen hedeflere ulaşılabilmesi için akademik bilgi birikimi ve bu birikimin sahaya yansıtılabilmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmada Türkiye’de 1846 yılında resmi olarak başlayan tarımsal eğitimin tarihi incelenmiştir.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
