Türkiye'de Farklı Öğretim Seviyelerinde Uygulanan Dijital Hikâye Anlatım Çalışmalarının Öğrenci Eğitsel Çıktılarına Etkisi: Bir Literatür Çalışması

Abstract

Bu çalışma, Türkiye’de tüm eğitim seviyelerinde dijital hikâye anlatım (DHA) çalışmalarının kullanıldığı araştırmalarda öğrenci eğitsel çıktılarına ilişkin literatür taramasının bulgularını doküman incelemesi yöntemi ile sunmaya çalışmaktadır. Buradaki temel amaç, DHA yöntemini içeren araştırmalarda öğrencilerin öğrenme çıktıları üzerindeki etkilerini çeşitli açılardan araştırmaktır. Ayrıca, bu araştırmada; araştırma konu alanları, yayın yılı, yayın sayısı, araştırmaların uygulandığı eğitim seviyesi düzeyi gibi başka faktörler de vardır. Bu doğrultuda ERIC, Google Akademik, EBSCO ve YÖK Ulusal Tez Merkezi dijital veri tabanları kullanılarak, içeriğinde dijital hikâye veya dijital öykü kavramlarının geçtiği, eğitim-öğretim alanında eğitsel çıktılara doğrudan ya da dolaylı olarak değinen 1113 araştırmaya ulaşılmış ve ilk etapta 179 araştırma ve nihai olarak eğitsel çıktılara tesir eden 108 çalışmaya indirilerek konu üzerinde son sekiz yılda (2014-2022) yapılmış çalışmalar incelenmiştir. Sonuçlar, DHA yöntemi etkinliğinin avantajının olumlu yönde olduğunu ve eğitsel çıktılara fayda sağladığını göstermektedir. İnceleme ayrıca, DHA yönteminin eğitsel alanda kullanımı hakkında faydalı etkili bir rol sağladığını da ortaya çıkarmıştır. DHA’nın öğrenme ortamlarında uygulanmasının önündeki temel ve ortak bazı engellerin tasarım sürecinin planlı bir şekilde sunulması, öğrenciler için ilgili ortam ve imkanların genişletilmesi, bu konuda öğretmenlerin de eğitim alması, dijital hikâye yazılımlarının kullanıcı dostu olmasını ve öğrencilere buna yönelik uygulamalı dersler verilmesi gerekliliklerini de ayrıca ortaya koymaktadır.