Transplantology: does our decision during life matter?

Abstract

Wstęp. Nie od dziś wiadomo, że istnieją na świecie choroby, które wymagają od medycyny o wiele więcej niż mogłoby się wydawać. Złotym środkiem na tego typu schorzenia stała się transplantologia, dziedzina medyczna, która dzięki swojemu prężnemu działaniu i rozwojowi pomogła wielu chorym, stając się niejednokrotnie jedyną metodą leczenia schyłkowej niewydolności narządów. Niestety liczba dawców w porównaniu do liczby biorców ma tendencje spadkową, co doprowadza do pogorszenia stanu zdrowia, a nawet i zgonu potencjalnego biorcy. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele, a najistotniejszym elementem jest nasza decyzja podjęta za życia, która po naszej śmierci staje się otwartą bramą do ratowania potrzebujących osób i nie pozostawia wątpliwości w sercach rodzin. Cel. Celem pracy było przybliżenie istoty podejmowania za życia decyzji odnośnie naszej woli, czy po śmierci wyrażamy zgodę na oddanie narządów potrzebującym chorym. Materiał i metody. Metoda zastosowana w pracy to analiza literatury i doświadczenia własne z ramienia koordynatora szpitalnego. Przegląd. Transplantologia, określana mianem potężnej siły w polskiej medycynie, ciągle boryka się z przeciwnościami na wielu płaszczyznach, stając się tematem tabu. Z roku na rok rośnie liczba oświadczeń wpływających do Poltransplantu dotyczących braku zgody na pobranie narządów, nie tylko po śmierci, ale i za życia - do przeszczepów rodzinnych. Nie bierzemy pod uwagę, że „narząd” nie jest lekiem refundowanym przez ministerstwo, tylko przez ludzi i ich rodziny. Wnioski. Pomimo tego, że Polacy są nazywani egocentrykami, rzadko spotyka się uświadomioną rodzinę dawcy odnośnie jego woli. Często decyzja spada na rodzinę, która kierując się swoim dobrem nie zgadza się na pobranie narządów od zmarłego już potencjalnego dawcy. Brak świadomości, brak rozmowy, a czasami brak empatii pozwala na odebranie komuś szansy na lepsze bądź często po prostu życie. Dlatego tak bardzo ważna jest nasza decyzyjność, która pozwoli koordynatorom szpitalnym bądź rodzinie postępować zgodnie z sumieniem potencjalnego dawcy.