The Use of Crawling Glaze on Ceramic Jewelry

Abstract

Seramik ve takı insanlık tarihiyle birlikte gelişim gösteren sanat alanlarındandır. Plastisitesi olan seramik kil bünyeler, insanoğlunun elinde farklı amaçlar doğrultusunda çeşitli şekillendirme yöntemleriyle hayat bulmaktadır. İlk çağlardan beri toprak ürünler, her şekle kolaylıkla girebilmekte ve bu kimi zaman bir kullanım eşyası, kimi zaman sanatsal bir eser vb. olarak farklı serüvenlerle var olmaktadır. İlk seramik örneklerin ‘Neolitik Çağ’ ile toprağın, önce güneşte kurutularak pişirilmeden kullanıldığı, M.Ö. 7000 yıllarında ise çanak çömleklerin pişirilerek yapıldığı bilinmektedir. İlk takı örneklerinin çeşitli kurutulmuş bitki, hayvan kemikleri ve doğal taşlardan yapıldığı düşünülmektedir. Seramik, ihtiyaçtan dolayı bir gereklilik olarak ortaya çıkmıştır. Takı ise süslenme ve dini ritüel gereksinimiyle geçmiş çağlardan beri kullanılmaktadır. Antik Mısır medeniyetindeki ilk sırlı seramik takılardan önce, terakota takılar müzelerde o dönemin kültürünü yansıtan örnekler olarak karşımıza çıkmaktadır. Yeni sanat akımlarının ortaya çıkması, endüstri devrimi gibi birçok etken ile takı alanında hem malzeme hem de teknik anlamda çeşitlilik artmıştır. Toplanmalı sır kullanılan seramik takılar bu çeşitlliğe bir örnektir. Bir sır hatası olarak bilinen sırlarda toplanma, yüzeyde oluşturduğu doku ve bünyede yarattığı renk kontrastlarıyla görsel açıdan etkili sonuçlar ortaya koymaktadır. Bu etkili sonuçlar takı tasarımcılarının ve sanatçılarının da ilgisini çekmektedir. Bu araştırma kapsamında takı tasarımında renk ve doku konusu araştırılarak, toplanmalı sır kullanan takı sanatçılarından örnekler incelenecektir.