The Phenomenon Écriture Féminine and the Structuring of Poetic Language in the Poetry of Western Armenian Women Authors

Abstract

There has been a great interest in the issue of women’s writing since the 1960s. The aim of the study is to examine the characteristics of the phenomenon of women's writing on the example of the features of the poetics of Western Armenian women authors’ works and to reevaluate not only the interactions and attitudes of Western Armenian women authors of the second half of the 19th century regarding the issue of women's emancipation, but also the idea of écriture féminine proposed by the French philosopher Hélène Cixous. The aim of the study is to examine not only the four-level semantic and ideological concepts of woman–subject and presence–state of mind– mood–language, but also the domains of the analysis of the eventfulness of the poem. The actuality of the study is conditioned by the interdisciplinary nature of the studied material, according to which it was analyzed in the context of mutual connections and relationships between literary studies, linguistics, and philosophy, using literary, linguistic, historical-comparative and phenomenological methods. This multiaspect approach to the study of the problem under investigation is justified by the effectiveness of its interdisciplinary examination. 1960-ական թվականներից մեծ է հետաքրքրությունը կնոջական գրականություն ֆենոմենի նկատմամբ: Ուսումնասիրության նպատակն է՝ արևմտահայ կին հեղինակների երկերի պոետիկայի առանձնահատկությունների օրինակով ուսումնասիրել կնոջական գրականություն ֆենոմենի առանձնահատկությունները, վերարժևորել ոչ միայն 19-րդ դարի երկրորդ կեսի արևմտահայ կին հեղինակների՝ կանանց ազատագրության հիմնախնդիրի շուրջ ունեցած փոխառնչություններն ու վերաբերմունքը, այլև ֆրանսիացի փիլիսոփա Հելեն Սիքսուի առաջադրած écriture féminine գաղափարը: Ուսումնասիրության խնդիրն է՝ արևմտահայ կին հեղինակների քերթվածները քննել ոչ միայն կին-սուբյեկտ և ներկայություն հոգեվիճակ-տրամադրություն-լեզու քառաստիճան իմաստաբանական և գաղափարաբովանդակային հայեցակարգերը, այլև բանաստեղծության իրադարձականության վերլուծության տիրույթները։ Ուսումնասիրության արդիականությունը պայմանավորված է ուսումնասիրվող նյութի միջգիտակարգայնությամբ, ըստ որի՝ այն վերլուծվել է գրականագիտության, լեզվաբանության և փիլիսոփայության միջև փոխադարձ կապերի և առնչությունների համատեքստում՝ գրականագիտական, լեզվաբանական, պատմահամեմատական համադրական և ֆենոմենոլոգիական մեթոդների կիրառմամբ: Այսօրինակ վերլուծություն կատարվում է առաջին անգամ: Այն կարևոր է և արդիական ոչ միայն միջգիտակարգայնության, այլև հայագիտության մեջ կանանց հիմնախնդրի վերլուծության տեսանկյունից։ С 1960-х годов наблюдается большой интерес к проблеме женского литературного творчества. Целью исследования является изучение феномена женского творчества на примере поэтических особенностей произведений западноармянских писательниц, а также отношения западноармян-ских писательниц второй половины XIX века к проблеме женской эмансипации и к écriture féminine, предложенной Элен Сиксу. Задачей исследования является рассмотрение не только четырехуров-невых семантико-мировоззренческих концептов женщина-субъект и присутствие-состояние души-настроение-язык, но и анализ событий-ности стихотворения. Актуальность исследования обусловлена меж-дисциплинарным характером изучаемого материала, проанализированного в контексте взаимосвязей литературоведения, языкознания и философии, с использованием литературоведческих, лингвистических, а также историко-сопоставительного и феноменологического методов. Следует отметить, что анализ проводится впервые. Он важен и актуа-лен не только с позиции междисциплинарности, но и с точки зрения анализа «женского вопроса» в арменоведении.