The ideals of a “New Woman” with an élite education through her first-person narrative

Abstract

Anilarini Osmanlica, Turkce ve Ingilizce tutan Semiha Sureya’nin kisisel yazilari, aydin bir “Yeni Kadin” olarak hayattaki ideallerini ortaya koyar. Hem koklu ve geleneksel bir Osmanli ailesinden gelmekte, hem de Izmir Amerikan Koleji’nde okuyarak yeni rejimin modernist projesine uyum saglamaktadir. Aslinda kariyer sahibi olmak icin gerekli donanima ve imkana sahip olmasina ragmen ev hanimligini sececektir. Cocuklarini buyutmekle kalmayip cesitli yardim kuruluslarinda calisacak ve Fransizca ve Ingilizceden tercumeleri yerel Izmir gazetelerinde yayimlanacaktir, fakat kisisel yazilariyla dolu olan defterler hic yayimlanmamistir. Semiha Morali’nin anlatisini ortaya cikaran sahsi koleksiyon bu makale icin kizi tarafindan temin edilmistir. Evliligine ve cocuklarina bagliligi bir acidan bakildiginda ona engel olmus gibi gorunse de, baska bir acidan ona guc katmistir