Abstract
The article presents the results of a study on the latest non-scientific public discourse on Warsaw large housing estates, with particular emphasis on architectural and urban issues, based on the analysis of press articles from a popular daily regional paper, „Gazeta Stołeczna”, blogs devoted to the city and hip-hop pieces written by Warsaw rappers. Discourse analysis included the identification of the discourse participants, i.e. who is talking to whom?; discourse content analysis, i.e. what is said?; and, finally, determination of the type of discourse and the role of language i.e. how it is said? The article consists of two parts. In the first methodological section a general view over discourse analysis as a tool for conducting interdisciplinary research and a short review of Polish works on discourse in the context of urban research are discussed. The second part of the paper is devoted to the results and conclusions of the study.
Highlights
Edyta TomczykPo zmianie systemu politycznego w Polsce wielkie osiedla mieszkaniowe (WOM; określenie za: Szafrańska, 2016) przestały być atrakcyjnym miejscem do mieszkania.
Jeszcze kilka lat temu w pozanaukowym dyskursie, głównie prasowym, osiedla wielkopłytowe oceniano wyłącznie krytycznie, a nawet przewidywano, że z czasem znikną z polskiego krajobrazu.
Czy po kilkudziesięciu latach krytycznych ocen nadal powszechnie uważa się, że w „«blokowisku» dźwięczy wszystko co złe: monotonia i przytłaczająca skala architektury, której modernistycznego języka nie uczono w PRL-owskich szkołach, anonimowość, przestępczość (zwykle z dopiskiem «nieletnich»), brudne klatki schodowe, szarość” (Chomątowska, 2017: 2)?
Summary
Po zmianie systemu politycznego w Polsce wielkie osiedla mieszkaniowe (WOM; określenie za: Szafrańska, 2016) przestały być atrakcyjnym miejscem do mieszkania. Jeszcze kilka lat temu w pozanaukowym dyskursie, głównie prasowym, osiedla wielkopłytowe oceniano wyłącznie krytycznie, a nawet przewidywano, że z czasem znikną z polskiego krajobrazu. Czy po kilkudziesięciu latach krytycznych ocen nadal powszechnie uważa się, że w „«blokowisku» dźwięczy wszystko co złe: monotonia i przytłaczająca skala architektury, której modernistycznego języka nie uczono w PRL-owskich szkołach, anonimowość, przestępczość (zwykle z dopiskiem «nieletnich»), brudne klatki schodowe, szarość” (Chomątowska, 2017: 2)? Zbadanie obrazu blokowisk w pozanaukowym dyskursie publicznym stało się celem przeprowadzonego przeze mnie w 2018 r. Stanowiący jego podsumowanie, składa się z części metodologicznej dotyczącej analizy dyskursu jako narzędzia do badania zjawisk o interdyscyplinarnym charakterze, a także z krótkiego przeglądu polskich publikacji, w których metodę tę zastosowano do szeroko rozumianych badań miejskich.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.