Abstract
مسئولیتپذیری اجتماعی سازمان که موضوع حساسیتبرانگیز و رو به توجه در سالهای اخیر بوده، عامل اساسی بقای هر سازمان محسوب میشود. خصوصیات جمعیتشناختی بر مسئولیتپذیری اجتماعی تأثیرگذار میباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان مسئولیتپذیری اجتماعی زنان در مقایسه با مردان در میان کارکنان مالی شهر شیراز انجام شد. روش پژوهش حاضر براساس هدف از نوع تحقیقات کاربردی، به لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل کارکنان مالی شهر شیراز در سال 1398 بود. حجم نمونه پژوهش، به تعداد 96 نفر تعیین گردید. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه دو قسمتی شامل پرسشنامه جمعیتشناختی و مسئولیتپذیری اجتماعی کارول (1991) استفاده شد. در این مطالعه روایی و پایایی پرسشنامه تأیید و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ سنجیده شد. جهت بررسی متغیرها از آزمون تفاوت میانگین (T مستقل) و تحلیل واریانس یکطرفه ((ANOVA استفاده شده و دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22، تجزیه و تحلیل گردید. یافتههای پژوهش نشان داد که میزان مسئولیتپذیری اجتماعی کارکنان مالی شهر شیراز بیشتر از حد متوسط میباشد. علاوهبراین یافتههای پژوهش نشان داد که بین میزان مسئولیتپذیری اجتماعی با متغیرهای جنسیت و تحصیلات تفاوت معناداری وجود دارد. بهطوری که میزان گرایش زنان به مسئولیتپذیری اجتماعی بیشتر از مردان میباشد و درنتیجه آنها در مواجه با مشکلات، تصمیمات مسئولانهتري میگیرند و میزان مسئولیتپذیری اجتماعی در بین کارکنان مالی دارای مدرک کارشناسی ارشد و دکتری بهطور معنیداری بیشتر از کارکنان مالی دارای مدرک کاردانی و کارشناسی است. همچنین نتایج نشاندهنده آن است که تحصیلات در دو گروه مردان و زنان تفاوت دارد بهطوریکه میانگین گروه زنان بزرگتر از میانگین گروه مردان است. اما بین میزان مسئولیتپذیری اجتماعی با وضعیت تأهل، سابقه کار و سن تفاوت معناداری وجود ندارد.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.