Sessiz Bir Direniş: Doris Lessing'in “Çatıdaki Kadın” Adlı Kısa Öyküsünde Nesneleştirme ve Güç Savaşı

Abstract

Doris Lessing'in 1963 tarihinde yayımlanan kısa öyküsü “Çatıdaki Kadın” sıcak bir yaz gününde, bir apartmanın çatısını tamir eden, farklı yaş gruplarından üç adamı merkez alır. Ancak yakınlardaki bir başka çatıda “çırılçıplak” bir vaziyette güneşlenen bir kadın bütün dikkatlerini dağıtır. Her gün güneşlenmek için çatıya çıkan bu kadını izlemeye başlayan adamlar bir süre sonar nedense kadının varlığından rahatsızlık duyarlar. Öyle ki, bu memnuniyetsizliklerini sürekli ıslık çalarak hatta kadına bağırarak göstermeye başlarlar. Fakat kadının umursamaz ve sakin tavrı erkeklerin kadının daha çok dikkatini çekmeye çalışan çabaları ve gittikçe artan öfkeleriyle sonuçlanır. Maruz kaldığı sözlü taciz ve rahatsız edici bakışlara rağmen kadın, soğukkanlılığını korumayı başarır ve sonunda bu adamlara karşı adeta üstünlük sağlar. Lessing kadın karaktere söyleyecek çok az sözcük vermesine rağmen kadının pasif agresif tutumu ile yarattığı etkinin büyüklüğü, erkek karakterlerin beklenti ve arzularına gereken cevabı verir niteliktedir. Bu çalışmada da erkek bakışı, nesneleştirme, beden ve güç dengesi gibi konular ışığında kadının bu erkeklere karşı kazandığı zafer merkeze alınarak özgür, dilediğini yapan bir kadının erkekler için adeta bir tehdit unsuru olarak algılanışı, sahip oldukları kontrol ve güce meydan okunduğunda erkeklerin nasıl şiddete varacak bir eğilim gösterdikleri irdelenecektir.