Sağlık Çalışanlarında Şiddet Önleme İklimi ile İşe Angaje Olma Arasındaki İlişki: Düzce İl Örneği

Abstract

Amaç: Bu araştırma, sağlık çalışanlarının çalıştıkları kurumlarda oluşturulan şiddet önleme iklimine olan algılarının işe angaje olma düzeylerine etkisini ayrıntılı bir şekilde incelemeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden kesitsel araştırma olarak tarama (survey) deseni kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak ise sosyo-demografik veri formu, şiddet önleme iklimi ölçeği ve işe angaje olma ölçeği olmak üzere üç bölümün yer aldığı anket kullanılmıştır. Anket katılımcıları Düzce ilinde kamu, özel ve üniversite hastanelerinde hizmet veren 333 sağlık çalışanından oluşmaktadır. Verilerin analizinde SPSS programı kullanılmıştır. Tanımlayıcı istatistikler (frekans, yüzdelik), normallik testi, T-testi, Anova testi, korelasyon ve regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Bulgular: Sağlık çalışanlarının şiddet önleme iklimi algıları ve işe angaje olma düzeyleri ile demografik verileri arasındaki ilişki araştırılmıştır. Sağlık çalışanlarının yaşı, cinsiyeti, medeni durumları, meslekte çalışma yılları ve kurumda çalışma yılları ile işe angaje olma düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Ancak sağlık çalışanlarının işe angaje olma düzeylerinin çalıştıkları kurum tipine, eğitim düzeylerine, mesleklerine, tıbbi hata yapma ve şiddet görme durumlarına göre farklılaştığı görülmüştür. Sağlık çalışanlarının medeni durumu ve mesleği ile şiddet önleme iklimi algıları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Ancak sağlık çalışanlarının şiddet önleme iklimi algılarının çalıştıkları kurum tipine, yaşına, cinsiyetine, eğitim düzeylerine, meslekte çalışma yıllarına, kurumda çalışma yıllarına, tıbbi hata yapma ve şiddet görme durumlarına göre anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür. Ayrıca sağlık çalışanlarının şiddet önleme iklimi algıları ile işe angaje olma düzeyleri arasındaki ilişki de incelenmiştir. Sağlık çalışanlarının şiddet önleme iklimini daha olumlu algılaması işe angaje olma düzeylerini arttığı, doğrusal bir ilişki tespit edilmiştir. Sonuç: Sağlık gibi şiddeti oldukça fazla yaşayan bir sektörde şiddet önleme ikliminin oldukça titiz oluşturulması gereklidir. Her kurum özel ihtiyaçları ve koşullarını göz önünde bulundurarak şiddet önleme iklimini kendine göre uyarlaması mühimdir. Olumlu bir iklimin sağlanmasıyla sağlık çalışanlarının işe angaje olma düzeylerinin artacağı görülmüştür. İşe angaje olma düzeyi artan çalışanların işlerine bağlı olmaları, motivasyonlarının yükselmesi ve en önemlisi performanslarında iyileşme beklenmektedir. Bu ise çalışan refahı ve toplum sağlığı açısından oldukça önemlidir.