Równość i sprawiedliwość w prawie pracy, prawie socjalnym i polityce społecznej

Andrzej Marian Świątkowski

doi:10.17951/g.2015.62.2.227

Andrzej Marian Świątkowski

Open Access

https://doi.org/10.17951/g.2015.62.2.227

Copy DOI

Abstract

The goal of law is to provide, accommodate and foster greater equality and justice in the labour market (in case of employment and labour law) as well within the society at large (cases of social security law and social policy). The idea of substantive equality is closely connected with the notion of justice to all individual human being: employees, self-employed, workers, insured as well as those who are in need. The author argues that labour market as well as the society as such may remove the bariers, obstacles and failers in order to secure the equality between equals. He points out close connections not only between equality and justice but also between anti-discrimination policy and temporary preferential treatment of previously discriminated members of society (dillemma of equality). He strongly advocates that idea of equality as it applied in labour, social security laws and social policy ought to be extended beyond legal limits of equal treatment. The legal duty to act in good faith (equity principle) should be introduced into labour and social security law and social policy as the most important legal and political instrument which may be used to control pure legal norms, decisions and action pursued by both public and private institutions in order to guarantee a high degree of stability in areas ruled by social law (labour and social security) and social policy.

Highlights

Przeto sprawiedliwość społeczna w prawie pracy, prawie zabezpieczenia społecznego i polityce społecznej jest identyfikowana ze stosowaniem takich samych zasad i kryteriów obiektywnie różnicujących osoby ubiegające się o dostęp do wspólnych dóbr: pracy, zabezpieczenia społecznego oraz innych, istotnych wartości umożliwiających jednostkom ludzkim aktywny udział w życiu określonego społeczeństwa
Wynikające z lojalności państw członkowskich Unii Europejskiej wobec tej organizacji, oraz obowiązek współpracy z innymi członkami Unii wymagają od władz poszczególnych państw członkowskich tej organizacji międzynarodowej działania na rzecz harmonizacji krajowych systemów prawa socjalnego, aby bez zakłócenia procesu konstruowania jednolitej koncepcji obywatelstwa Unii Europejskiej możliwe było zrealizowane Europejskiego Modelu Socjalnego, obowiązującego w europejskiej przestrzeni społecznej59 – strefie ponadnarodowej, w której wszyscy obywatele państw członkowskich UE mogą swobodnie przemieszczać się bez obawy utraty uprawnień do świadczeń i usług socjalnych przysługujących osobom będącym w potrzebie
Konkludując wywody na temat równości i sprawiedliwości w prawie pracy, prawie socjalnym i polityce społecznej, należy stwierdzić, że sprawiedliwość społeczna to proces polegający na określaniu – zgodnie z obowiązującymi zasadami – proporcji udziału członków określonego społeczeństwa w podziale wspólnego dobra i przeprowadzaniu końcowych ocen tego udziału, ferowanych po uprzednim starannym rozważeniu przez pryzmat norm prawnych i moralnych obiektywnych kryteriów wykorzystywanych przez systemy prawa dla zróżnicowania ludzi

Summary

Introduction

– prawny warunek zgodności polityki uprzywilejowanego traktowania określonej grupy społecznej pracowników z zasadą równouprawnienia, jest wyrównanie faktycznych nierówności między kategorią społeczną zatrudnionych, wyodrębnionych ze względu na jedną z cech wymienionych w art.

Results

Conclusion