Resilience Action Planning for Epidemic and Disaster: Resilient Neighborhoods

Abstract

21. yüzyıl kentlerinde salgın ve afetlerin getirdiği olumsuz etkilerin azaltılmasında kentsel yapının kısa-orta-uzun vadeli riskleri azaltmada ve kentlerin direncini artırmada oynayabileceği rolü anlamak ve dirençli kentsel yapılar elde etmek önemli görülmeye başlamıştır. Genellikle kentlerde dirençliliği sağlamak için makro düzeyde gösterilen çaba, hızlı ve sağlıklı çözümler getirememektedir. Problemin büyüklüğü karşısında daha spesifik ya da mikro çözümlemeleri bir araya getiren kentsel dirençlilik yaklaşımlarının geliştirilmesi, kentsel alandaki toplumsal, iktisadi ve mekânsal sorunların daha yerel ölçekten ele alınması gerektiği anlaşılmaktadır. Kentlerde, salgın ve afete karşı dirençliliğin sağlanabilmesi için ele alınabilecek en küçük yerel yapı ya da idari ve sosyal birimler mahallelerdir. Mahalleler toplumun yaşamsal ve ayrılmaz bir parçası, aynı zamanda yerleşim alanları ve insan faaliyetlerinin de uyum gösterdiği yerel ölçekteki çözüm arayışlarının en alt uygulama noktalarıdır. Bu sebeple Salgın ve Afete Yönelik bir Dirençlilik Eylem Planlaması kapsamında kentsel dirençliliğin sağlanabilmesi hem başlangıç adımı hem de zincirin en önemli halkalarından olan mahallelerin dirençli hale getirilmesiyle mümkündür. Bu çalışmanın amacı, Dirençlilik Eylem Planlaması kapsamında, salgın ve afet durumlarının getirdiği olumsuz etkilere karşı dirençlilik öznitelikleri, ilkeleri ve ölçütleri ile uyumlu bir “Dirençli Mahalle Yapısı”nın oluşturulmasıdır. Bu mahalle, kentsel mekânda yerel direnç tecrübeleri gösteren, insanların sosyal, kültürel, ekonomik ve temel yaşamsal gereksinimlerini karşılama konusundaki zorluklara cevap verebilen, esnek, işlevsel, bütünleşik ve akıllı kentsel mekân kurgusuna sahip, yerel yönetim düzeyi ve yönetişimini iyileştiren, topluluk direnci ve kentsel sağlığı temsil eden, uyumlanma merkezleri gibi çalışan yapıda olacaktır. Çalışma kentsel biçim ve dirençlilik arasındaki ilişkiye ilişkin daha kapsamlı bir bilgi tabanının geliştirilmesi için bir başlangıç noktası olarak kabul edilebilir.