Renal Transplantasyon Alıcılarında Arteriyel Sertlik ve Metabolik Sendrom Bileşenleri

Abstract

Amaç: Arteriyel sertlik kardiyovasküler hastalıklar ve mortalite için bağımsız bir belirleyicidir. Son dönem böbrek hastalığında hipertansiyon, hiperürisemi ve obezite gibi kardiyovasküler risk faktörleri arteriyel sertlik ile pozitif ilişkili bulunmuştur. Renal transplantasyon sonrası kardiyovasküler mortalite ve morbidite normal populasyona göre hâlen önemli bir problemdir. Bu çalışmanın amacı, renal transplant alıcılarında arteriyel sertlik için olası risk faktörlerinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: En az bir yıldır izlenen 141 renal transplantasyon hastası çalışmaya dâhil edildi. Tüm hastaların standart klinik ve biyokimyasal parametreleri toplandı. Hastaların nabız dalga hızı, karotis ve femoral arterler üzerinden ''SphygmoCor'' sistemi ile ölçüldü, vücut bileşenleri analizi ''Body Composition Analyzer (Tanita BC-420MA)'' cihazı ile yapıldı. Bulgular: Hastalar nabız dalga hızı (NDH) değerlerine göre iki gruba ayrıldı. NDH >7 m/sn olan hastalarda transplantasyon sonrası metabolik sendrom gelişimi NDH <7 m/sn olan hastalara göre daha sık idi (p<0,021). NDH ölçümleri, yaş, glukoz, ürik asit, bel çevresi sagittal abdominal çap ve sistolik ve diyastolik kan basıncı değerleri ile pozitif korelasyon göstermekte idi (p<0,05 tümü için). Ancak hemodiyaliz süresi, transplantasyon sonrası süre, serum albumin, transplantasyon öncesi serum lipid seviyeleri NDH değerleri ile ilişkili değildi. Lineer regresyon analizinde, NDH değişiminin bağımsız değişkenleri glukoz (β: 0.323; p<0,001), ürik asit (β: 0.312; p<0,001) ve yaş (β: 0.202; p<0,016) olarak bulundu. Sonuç: Transplantasyon sonrası dönemde hiperglisemi, hiperürisemi, yüksek kan basıncı ve artmış bel çevresi gibi metabolik sendrom belirteçleri arteriyel sertlik ile yakından ilişkilidir. Renal transplantasyon sonrası kardiyovasküler riski azaltmada; kan basıncı, serum glukoz ve ürik asit seviyeleri sıkı kontrol altında tutulmalıdır.