Przemoc, przymus i eskalacja we współczesnej rywalizacji strategicznej

Abstract

Celem badań było wyjaśnienie i scharakteryzowanie znaczenia przemocy, przymusu i eskalacji we współczesnej rywalizacji strategicznej. Główny problem badawczy wyartykułowano pytaniem: w czym wyraża się i charakteryzuje się przemoc, przymus i eskalacja we współczesnej rywalizacji strategicznej? W procesie badawczym wykorzystano analizę i krytykę literatury, obserwację nieuczestniczącą oraz studium przypadków. W rezultacie przeprowadzonych badan ustalono, że w rywalizacji strategicznej zawsze jest obecna przemoc i przymus. Są one swoistymi narzędziami oddziaływania międzynarodowego do osiągania określonych celów politycznych. Przymus jest użyciem siły w sposób ograniczony, demonstracją siły, lub użyciem sił zbrojnych i prowadzenie starcia zbrojnego. Przymus zawiera w sobie odstraszanie i wymuszanie. Eskalacja to wzrost intensywności lub zakresu sporu albo konfliktu pomiędzy dwiema stronami, który przekracza próg uznawany za istotny przez jednego lub więcej jego uczestników. Eskalacja jest zjawiskiem interaktywnym, zachodzącym pomiędzy dwoma (lub więcej) stronami konfliktu, które dążą do uzyskania jednostronnej przewagi. Eskalacji zapobiega się poprzez odstraszanie strategiczne lub posiadanie dominacji eskalacyjnej.