Procesy demograficzne w miejskich obszarach funkcjonalnych w Polsce

Abstract

Procesy demograficzne zachodzą współcześnie w Polsce z coraz większą intensywnością, stanowiąc efekt oraz czynnik kształtowania pozostałych sfer funkcjonowania jednostek terytorialnych. Zjawisko to dotyczy również miejskich obszarów funkcjonalnych (MOF), w których miasto centralne (rdzeń) jest silnie powiązane funkcjonalnie z otoczeniem, na które składają się obszary wiejskie i małe miasta. Celem artykułu jest zbadanie zakresu, kierunków i tempa zmian procesów demograficznych w MOF w latach 2014–2022. Ponadto dążono do wskazania typów demograficznych badanych MOF-ów. W badaniach wzięto do analizy 24 MOF-y, rozumiane jako jednostki sformalizowane w formie związków Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych (ZIT). Zastosowano metody teoretyczne i empiryczne, mieszane, tj. jakościowe i ilościowe. Punktem wyjścia była krytyczna analiza piśmiennictwa, a wymiar praktyczny badań oparto na metodach opisu statystycznego, przede wszystkim zastosowano analizę struktury obiektów oraz analizę dynamiki zjawisk. Wykorzystano metody opisowe, porównawcze oraz klasyfikacyjne. Badania oparto na wyselekcjonowanych wskaźnikach statystycznych pozyskanych powinno być: z baz danych BDL i Strateg z zasobów Głównego Urzędu Statystycznego (GUS). Uzyskane wyniki wskazują, że w analizowanym okresie zachodziły istotne zmiany demograficzne w MOF-ach, w tym m.in. wzrost zaludnienia, niekorzystne tendencje w zakresie ruchu naturalnego skutkujące starzeniem się społeczeństwa, napływ migracyjny w ruchu wewnętrznym. Ponadto ustalono, że odmiennie kształtują się procesy demograficzne w obszarach funkcjonalnych największych miast i miast subregionalnych. Wzrastała liczba ludności MOF ukształtowanych wokół największych miast i była ona generowana przede wszystkim dodatnim bilansem migracyjnym, natomiast zmniejszało się zaludnienie większości MOF miast subregionalnych, głównie ze względu na ubytek w ruchu naturalnym.