Abstract
After the action of disclosing the structures of the Polish independence underground in the spring of 1947, those who remained underground did not pose any serious threat to the communist authorities. They decided to continue the fight, because they did not believe in communists, they did not accept the Sovietization of Poland and they hoped for a quick outbreak of the Third World War. The structures of the underground military organizations were broken up by the turn of 1949/1950. By the end of 1953, the last local groups and armed units had been liquidated. Only a few armed groups of a “survival” nature remained.
Highlights
W miesiącach letnich 1948 roku wszystkie cztery z omawianych struktur okręgowych stały się celem silnych i celnych uderzeń ze strony Urzędu Bezpieczeństwa (UB), w wyniku których dowództwa Eksterytorialnego Okręgu Wileńskiego Armii Krajowej (AK) oraz 11
Poleszak S., Zwalczanie oddziałów podziemia niepodległościowego przez Urzędu Bezpieczeństwa (UB) po 1947 r. przy użyciu „legendy” o organizacji centralnej, https://przystanekhistoria.pl/pa2/teksty/79337,Zwalczanie-oddzialow-podziemia-niepodleglosciowego-przez-UB-po-1947-r-przy-uzyci.html [dostęp: 20.04.2021]
Summary
The Independence Underground in Poland between 1947 and 1953: An Attempt at Synthesis. Po przeprowadzonej wiosną 1947 roku akcji ujawnienia struktur polskiego podziemia niepodległościowego ludzie, którzy pozostali w konspiracji, nie stanowili już dla władzy komunistycznej żadnego poważnego zagrożenia. Do końca 1953 roku zlikwidowano ostatnie grupy lokalne i oddziały zbrojne. Słowa kluczowe: polskie podziemie niepodległościowe; podziemne organizacje wojskowe; oddziały zbrojne; władza komunistyczna; konspiracja. Przez „podziemie niepodległościowe” rozumiem wszystkie „dorosłe” organizacje podziemne oraz oddziały zbrojne, pomijam zatem funkcjonowanie młodzieżowych organizacji konspiracyjnych[2], a także grup i organizacji zamieszkujących Polskę mniejszości narodowych. Po jej zakończeniu w podziemiu pozostali ludzie najbardziej zdeterminowani, niewierzący w deklaracje komunistycznej władzy oraz liczący na to, że opór ma sens, gdyż nieuchronny jest wybuch konfliktu między światem Zachodu i Wschodu. Cezurą zamykającą jest rok 1953, kiedy to rozbite zostały ostatnie organizacje lokalne i większe grupy zbrojne. W „lesie” pozostało kilkanaście kilkuosobowych grup o charakterze „przetrwaniowym”, które zostały rozbite na przestrzeni kolejnych dwóch lat. Efekt przyjęcia powyższych założeń powoduje, że poza moim polem zainteresowania znalazło się polskie podziemie działające na obszarach Drugiej Rzeczypospolitej, które na skutek postanowień teherańsko-jałtańskich znalazły się poza granicami „ludowej” Polski
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
