Planowanie obronne i cywilne w Polsce – uwarunkowania prawne a proces realizacji

Abstract

Uregulowane prawnie procesy planowania obronnego i cywilnego powinny w skuteczny sposób przygotowywać struktury państwa do funkcjonowania zarówno w czasie pokoju i zagrożeń zewnętrznych, jak i w maksymalnie skuteczny sposób umożliwiać reagowanie w sytuacjach kryzysowych. Wskazanie podmiotów uczestniczących w tych procesach i zawartości poszczególnych planów i programów niewątpliwie wyeliminowało wiele problemów organizacyjnych i decyzyjnych. Analiza procesów mających wpływ na przebieg planowania obronnego wykazała, że bezpieczeństwo państwa nie zawsze jest zasadniczą kwestią dla polityków, a troska o niezakłócone funkcjonowanie procesu planowania staje się nieistotna. Nieprzestrzegane są przez podmioty odgrywające zasadniczą rolę w procesie planowania obronnego terminy i postanowienia aktów prawnych wpływających na cykl planowania strategicznego w państwie.