Osoba wyznaczona do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy a pełnomocnik ustanowiony do tych czynności

Abstract

Kodeks pracy reguluje w sposób odrębny zasady reprezentacji jednostek organizacyjnych będących pracodawcami w sprawach z zakresu prawa pracy. W artykule omówiono zasady reprezentacji pracodawcy będącego jednostką organizacyjną przez osobę wyznaczoną przez pracodawcę do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy oraz przez pełnomocnika ustanowionego przez pracodawcę. Analiza literatury oraz orzecznictwa wykazała, że istnieją rozbieżne poglądy dotyczące wzajemnych relacji pomiędzy osobą wyznaczoną a pełnomocnikiem pracodawcy. Zgodnie z pierwszym stanowiskiem, osoba wyznaczona oraz pełnomocnik to dwie różne instytucje prawne. Natomiast według drugiego poglądu, pełnomocnika ustanowionego do dokonania czynności prawnych w zakresie prawa pracy należy uznać za osobę wyznaczoną w rozumieniu Kodeksu pracy. Wskazano wspólne elementy obu stanowisk: cywilnoprawna regulacja pełnomocnictwa ma zastosowanie w sprawach z zakresu prawa pracy, osoba wyznaczona może działać bez pisemnego pełnomocnictwa oraz brak wymogów formalnych dotyczących udzielenia upoważnienia do działania w imieniu pracodawcy.