Opozycja swój vs. obcy w dyskursie kibicowskim – na przykładzie określeń stadionów ŁKS-u i Widzewa Łódź używanych na forach internetowych

Abstract

Jedna z płaszczyzn rywalizacji fanów sportu to infrastruktura, jaką dysponują kluby, którym sympatyzują. Celem artykułu jest przybliżenie językowych sposobów opisywania stadionów: własnego i przeciwnika, ze szczególnym uwzględnieniem środków wartościujących. Przykłady pochodzą z oficjalnych forów internetowych kibiców dwóch zwaśnionych łódzkich klubów: Widzewa Łódź i Łódzkiego Klubu Sportowego. Wykorzystano metodę analizy zawartości. Badaniu poddano ponad 8,5 tys. postów, wyodrębniono 180 róż- nych określeń odnoszących się do stadionu. Językowa kreacja stadionu piłkarskiego na forach internetowych obejmuje informacje na temat jego wyglądu, funkcjonalności, lokalizacji, a przede wszystkim użytkowników, tj. kibiców i zawodników. Elementy te służą uwypukleniu opozycji swój vs. obcy. Opisując własny obiekt, kibice zwracają uwagę na jego oficjalne i nieoficjalne nazewnictwo, zastosowane rozwiązania architektoniczne, pojemność stadionu i to, jak się prezentuje. Podczas kreowania obrazu areny sportowej wrogiego zespołu istotne stają się celowe przekształcenia oficjalnych i nieoficjalnych nazw stadionów, podkreślanie nietypowych konstrukcji, estetyka obiektu, skojarzenia z innymi budynkami, ironiczne nawiązania do znanych i powszechnie cenionych stadionów. Nie brak określeń zawierających jawne formy agresji językowej, a także przejawów typowego dla łódzkiego środowiska kibiców posługiwania się sformułowaniami antysemickimi. Wyśmiewanie wszystkiego, co jest związane z wrogiem, służy umacnianiu więzi wewnątrz wspólnoty fanów skupionych wokół jednego klubu. Wzajemna nienawiść kibiców Widzewa Łódź i Łódzkiego Klubu Sportowego rzutuje na spolaryzowany obraz stadionów: własnego i wrogiego. Odnotowano zdecydowanie więcej środków służących wyrażeniu oceny negatywnej stadionu rywala niż zaprezentowaniu pochlebnej opinii o własnym obiekcie. Autorzy postów korzystają z wielu sposobów wartościowania: istotną rolę odgrywa nie tylko leksyka, lecz także grafia, nie brakuje środków stylistycznych, zwłaszcza peryfraz i metafor, pojawia się także waloryzowanie na poziomie słowotwórczym. Przez wiele wpisów przewija się ironia. Nierzadko do odczytania motywacji określeń wrogiego klubu wymagana jest wiedza pozajęzykowa.