Od uniwersalności do selektywności w społecznej polityce mieszkaniowej

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie kierunków zmian w zakresie społecznych polityk mieszkaniowych w krajach Unii Europejskiej. W opracowaniu wskazano na podstawowe warunki prowadzenia skutecznej polityki mieszkaniowej. Zdaniem autora są nimi prawidłowa alokacja społecznego zasobu mieszkaniowego, uwzględniająca warunki wejścia i wyjścia z zasobu społecznego, właściwy wybór grup docelowych zasobu społecznego, dopasowana forma organizacyjna budownictwa społecznego do modelu społecznej polityki mieszkaniowej, w tym określenie warunków i zakresu partycypacji sektora prywatnego w budownictwie społecznym, odpowiedni podział odpowiedzialności za realizację celów społecznych między władzę centralną a władzę lokalną, ustalenie racjonalnych zakresów ochrony prawnej zarówno lokatorów, jak i właścicieli społecznego zasobu mieszkaniowego. Autor wykazuje, że w krajach Unii Europejskiej, w szczególności przez charakter regulacji unijnych, występuje silne przesunięcie z szerokiego do selektywnego wsparcia państwa w sferze mieszkaniowej.