Abstract
Ocenianie zachowania uczniów na stopień. Szkolna obsesja porządku w świetle matematycznej teorii chaosu
Highlights
W tekście stawiam tezę, że ocenianie zachowania uczniów na stopień jest przejawem liniowego ujmowania zjawisk, związanym z procesami wychowania w szkole i dążenia do absolutnego, zdefiniowanego regulaminami szkolnymi, porządku, co nie tylko nie musi służyć rozwojowi ucznia, ale wręcz przeczy jego prawidłowościom
Considerations are supported with an analysis of seven dozen regulations for marking conduct
Summary
W tekście stawiam tezę, że ocenianie zachowania uczniów na stopień jest przejawem liniowego ujmowania zjawisk, związanym z procesami wychowania w szkole i dążenia do absolutnego, zdefiniowanego regulaminami szkolnymi, porządku, co nie tylko nie musi służyć rozwojowi ucznia, ale wręcz przeczy jego prawidłowościom. Analizując szkolne regulaminy oceniania zachowania i doniesienia prasowe, zastanawiałam się też nad sposobem ocenia, czyli nad przeliczaniem zachowania uczniów na punkty według odgórnie przyjętych wytycznych i nad rolą oceny zachowania w szkołach. Spróbuję nałożyć na pewne fakty dotyczące oceniania zachowania w szkołach elementy matematycznej teorii chaosu, pokazując, jak w szkołach mierzy się coś, co jest niemierzalne, jak. Obsesyjnie, często bez namysłu, nie zważając na koszty i towarzyszące temu absurdy, pilnuje się szkolnego ładu i porządku i do jakiego zamętu to prowadzi
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have