Abstract
Opracowanie wyjaśnia istotę trwałości klimatycznej i równoległego rozumienia kategorii rozwoju zrównoważonego jako koncepcji totalnej dekarbonizacji gospodarki. Promocja rozwoju zrównoważonego opartego na trwałości klimatycznej, ujmowanego w StrategiiEuropa 2020 i w pakiecie 2.0 obejmującym perspektywę 2030 r., stanowi wielkie wyzwanie dla Polski zarówno ze względu na wyjściową strukturę bilansu energetycznego i charakterystykę systemów energetycznych, jak i na wysokie koszty dla gospodarki oraz społeczeństwa. Na tym tle zostały pokazane rozwiązania, głównie o charakterze technicznym, sprzyjające wdrażaniu gospodarki niskoemisyjnej. Poza OZE, poprawąefektywności energetycznej i substytucją węgla z gazem oraz gospodarką skojarzoną nie ma wielu wydajnych rozwiązań technicznych, które z jednej strony „ratują” klimat i wiodą do gospodarki niskoemisyjnej, z drugiej zaś zapewniają minimalne perspektywy dla węgla. W szczególności możliwości redukcji CO2 w procesach spalania węgla są niewielkie, natomiast umiarkowane szanse można wiązać z procesami jego konwersji.
Highlights
Time which are feasible and economically acceptable
The possibilities of CO2 reductions in the process of coal combustion are especially limited, moderate chances can be seen in the conversion process of coal to gaseous and solid forms
Trwałość klimatyczna i wynikające z niej rozumienie rozwoju zrównoważonego jako koncepcji walki ze zmianami klimatycznymi i konsekwentnej dekarbonizacji gospodarki stanowią istotę polityki i różnych strategii Unii Europejskiej ostatnich dwóch dekad
Summary
Streszczenie Opracowanie wyjaśnia istotę trwałości klimatycznej i równoległego rozumienia kategorii rozwoju zrównoważonego jako koncepcji totalnej dekarbonizacji gospodarki. Promocja rozwoju zrównoważonego opartego na trwałości klimatycznej, ujmowanego w Strategii Europa 2020 i w pakiecie 2.0 obejmującym perspektywę 2030 r., stanowi wielkie wyzwanie dla Polski zarówno ze względu na wyjściową strukturę bilansu energetycznego i charakterystykę systemów energetycznych, jak i na wysokie koszty dla gospodarki oraz społeczeństwa. Na tym tle zostały pokazane rozwiązania, głównie o charakterze technicznym, sprzyjające wdrażaniu gospodarki niskoemisyjnej. Poza OZE, poprawą efektywności energetycznej i substytucją węgla z gazem oraz gospodarką skojarzoną nie ma wielu wydajnych rozwiązań technicznych, które z jednej strony „ratują” klimat i wiodą do gospodarki niskoemisyjnej, z drugiej zaś zapewniają minimalne perspektywy dla węgla. W szczególności możliwości redukcji CO2 w procesach spalania węgla są niewielkie, natomiast umiarkowane szanse można wiązać z procesami jego konwersji. Słowa kluczowe: trwałość klimatyczna, dekarbonizacja, gospodarka niskoemisyjna, elektroenergetyka, ciepłownictwo i ogrzewnictwo
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have