Üniversite Öğrencilerinde Fiziksel Aktivite Düzeyinin Akademik Öz-Yeterlik, Anksiyete ve Stres Üzerine Etkisinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyinin akademik öz-yeterlik, anksiyete ve stres üzerine olan etkisini incelemek amacıyla planlandı. Sekonder olarak cinsiyete göre fiziksel aktivite düzeyinin akademik öz-yeterlik, anksiyete ve strese olan etkisi incelendi. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 18-30 yaş aralığında 132 üniversite öğrencisi (kadın: 67, erkek: 65) dahil edildi. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi ile değerlendirildi ve katılımcılar anketten alınan skora göre minimal aktif (n=71) (Grup I) ve yeterince aktif (n=61) (Grup II) olarak 2 gruba ayrıldı. Akademik öz-yeterlikleri sorgulamak için Akademik Öz-Yeterlik Ölçeği kullanıldı. Anksiyete ve stres düzeyleri sırasıyla Beck Anksiyete Ölçeği ve Sınıfta Stres Nedenleri Ölçeği ile değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arası karşılaştırmada Grup I ve Grup II deki öğrencilerin akademik öz-yeterlikleri arasında anlamlı fark bulunmuştur (p=0,001). Anksiyete düzeyleri açısından iki grup karşılaştırıldığında Grup II’deki öğrencilerin daha düşük anksiyeteye sahip oldukları belirlendi (p=0,012). Fiziksel aktivitenin akademik öz-yeterliğe istatistiksel olarak anlamlı ve artırıcı etkisinin olduğu bulunmuştur (p=0,005; R2=0,06). Sonuç: Çalışma sonuçlarımız fiziksel aktivite düzeyleri yeterince aktif olan öğrencilerin akademik öz-yeterliklerinin daha yüksek ve anksiyetelerinin daha düşük olduğunu gösterdi. Bu bilgiler ışığında öğrencilerin ruhsal iyilik hallerinin geliştirilmesi için fiziksel aktivite düzeylerinin artırılması faydalı olacaktır.