Abstract
Przedmiotem artykułu jest weryfikacja tezy postawionej przez Annę Agnieszkę Dryblak w jej pracy poświęconej piastowskim fundacjom klasztorów żeńskich w XIII w. Według Autorki wspomniane klasztory powstawały w wyniku opóźnionej recepcji modelu „klasztoru dynastycznego”, ukształtowanego w X–XI w. w kręgu dworu cesarskiego dynastii Ludolfingów. Przeprowadzone analizy procesu fundacji klasztorów będących przedmiotem badań Autorki nie potwierdzają tych tez. Klasztory powstawały w sposób bardzo zindywidualizowany. Ich związek z dynastią książęcą był dużo słabszy niż z poszczególnymi fundatorkami. Podobieństwa dziejów analizowanych klasztorów wynikały z typowego przebiegu procesu fundacji i zagnieżdżania się (implantacji) w otoczeniu społecznym.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
