Niekorzystanie ze zwolnienia od całości dochodów bez względu na źródło ich osiągania – uwagi na tle interpretacji jako wymogu efektywnego opodatkowania

Abstract

Preambuła dyrektywy Rady 2011/96/UE oraz preambuła dyrektywy 2003/49/WE wskazują, że powołane akty normatywne miały na celu wyeliminowanie podwójnego opodatkowania dywidend oraz odsetek i należności licencyjnych w ramach wspólnoty m.in. przez zwolnienie wypłat takich należności z podatku u źródła. Możliwość zastosowania zwolnienia z podatku u źródła w odniesieniu do ww. płatności wymaga jednak spełniania określonych warunków podmiotowych zarówno przez spółkę wypłacającą, jak i spółkę otrzymującą takie należności. Jednym z warunków zastosowania zwolnienia z podatku u źródła jest to, aby odbiorca należności nie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Wykładnia wskazanej przesłanki wywołuje wątpliwości w praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. W szczególności nie ma jednolitości poglądów co do tego, czy wskazany warunek jest spełniony jedynie wówczas, gdy dany podmiot korzysta ze zwolnienia podmiotowego albo stawki podatku 0% w odniesieniu do całości swoich dochodów, czy też jest on spełniony również wówczas, gdy dany podmiot nie podlega – bez względu na jego podstawy – efektywnemu opodatkowaniu w państwie rezydencji. Celem artykułu jest ustalenie zakresu znaczeniowego przesłanki „niekorzystania ze zwolnienia od całości swoich dochodów” w świetle poglądów prezentowanych w tym zakresie przez doktrynę polskiego i międzynarodowego prawa podatkowego, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, sądy administracyjne oraz organy podatkowe. Wyniki dokonanej analizy wskazują bowiem, że omawiany warunek nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku u źródła, gdy otrzymywana płatność nie podlega efektywnemu opodatkowaniu w państwie odbiorcy ze względu na takie okoliczności jak m.in. zwolnienia przedmiotowe lub metody ustalania podstawy opodatkowania.