Abstract
<p>Problem pośpiechu, w jakim żyje człowiek współczesny, coraz częściej staje się przedmiotem refleksji nie tylko filozofów, antropologów i socjologów, lecz także biologów i lekarzy. Autorka zwróciła uwagę na wybrane aspekty zmiany cywilizacyjnej, która doprowadziła do konfrontacji dwóch systemów aksjologicznych, z których każdy jest zakorzeniony w odmiennej tradycji: podporządkowania się czasowi i zarządzania czasem niezbędnym do uzyskania określonego wytworu.</p>
Highlights
Odpowiedzialni za siebie i innych, posiadali umiejętność wyboru i godzenia rozmaitych interesów, co oznacza, że potrafili też właściwie zarządzać czasem, chociaż nie korzystali w tym celu z pomocy mechanicznych zegarów
Każda próba unifikacji czegokolwiek w skali globu czy kontynentu powinna uwzględniać fakt, że pojedynczy człowiek może mieć elementarne kłopoty z adaptacją do nowych reguł, zwłaszcza zunifikowanych reguł temporalnych, które nie uwzględniają naszych zróżnicowanych zdolności, umiejętności, dążeń i planów (Crary 2015)[7]
C cy i edukacji narusza tradycyjny rytm dobowy; paradoksalnie spożywanie posiłków rodzinnych staje się możliwe wówczas, gdy tylko jedna osoba utrzymuje rodzinę, a druga dostosowuje serwowanie jedzenia do rytmu pracy współmałżonka i obowiązków dzieci
Summary
Ale i w każdym sklepie czy urzędzie może się zepsuć lub przynajmniej Jeśli wyznaczony termin jest zbyt krótki, możemy nie angażować się w działania, które zakłócą nam sen i spokój, nie musimy uczestniczyć w „wyścigu szczurów”.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have