Müzeci Kimliği ile Elif Naci ve Türk Yurdu’ndaki (1955-1957) Müze Yazıları

Abstract

Müzeci, ressam, sanat eleştirmeni, gazeteci Elif Naci(1898-1987), Çallı Ekolünün mensubudur. İzlenimcilik etkisinde başladığı resim hayatı, hat sanatının ve halı kilim desenleri başta olmak üzere Türk Dekoratif Sanatları tesirinde şekillenmiş daha sonra soyutlamalarına bu sanatlar etkisindeki figürleri kompozisyonlarına yansıtmıştır. Fırçası kadar kalemi de güçlü olan Elif Naci, döneminin ulusal gazete ve dergilerinde sanat eleştirileri, müze yazıları ve sergi yazıları kaleme almıştır. Batı etkisinde teşekkül eden Türk Resim Sanatını eleştirmiş, sanatçının kendi kültürel köklerine dönüp, halka doğru yönelmesi gerektiğini savunmuştur. Kültürel hafızanın korunması ve aktarılması, millî resim sanatının ve millî müzecilik anlayışının inşa edilmesi ve halk ile aydın kesimin müze bilincinin gelişmesi için müze mekânının dönüşmesi gerektiğini iddia etmiş ve bu konuda yazılar kaleme almıştır. Elif Naci sanatı ve kurumsallaşmasını toplumcu bakış açısıyla yorumlamış ve topluma fayda odağında değerlendirmeler yapmıştır. Ayrıca yazılarında müzenin bireysel ve toplumsal iyi oluş hâline katkılarını irdelemiş ve eğitim müze ilişkisine özellikle dikkati çekmiştir. Bu anlamda müze katalog çalışmalarının ve müze kütüphanelerinin işlevlerini de tartışmıştır. Bu çalışmada Elif Naci’nin Türk Yurdu Dergisinde 1955-1957 yılları arasında yayımlanmış müze konulu yazıları ele alınarak, sanat anlayışı ve müzeci kimliği arasındaki ilişkiler irdelenecektir.