Abstract

Celem artykułu jest zaprezentowanie wartości artystycznych i poznawczych Mikrotyków, a także określenie charakteru definiujących codzienność przestrzeni – przeszłości i teraźniejszości. Spiętrzenie wspomnień, do których autor wraca w swoich mikroobrazach, stwarza metafizyczną płaszczyznę do przeżywania i doświadczania na nowo tego, co dawno pokryło się patyną. Niekonwencjonalność formy, bazująca na dysharmonii warstw tematycznej i językowej, implikuje potrzebę odpowiedzenia na pytania dotyczące konceptualnego i interpretacyjnego znaczenia tego zabiegu. Jako współczesny reprezentant polskiej prozy Paweł Sołtys proponuje refleksyjną odmianę realizmu, skonstruowaną, podobnie jak codzienność, na bazie wielu sprzeczności i „nieuzgodnień”. Choć skupione wokół mikrobiografii i mikrozdarzeń opowieści Sołtysa należą do utworów otwartych, ich potencjał refleksyjno-interpretacyjny nie zanika wraz z zakończeniem lektury.

Full Text
Paper version not known

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call