Abstract
<p><span>Artykuł przedstawia znaczenie dziedzictwa kulturowego góralszczyzny na obszarze Beskidu Małego północnej Żywiecczyzny dla edukacji regionalnej. Edukacji ta, dla określenia dziedzictwa kulturowego góralszczyzny ze względu na uwarunkowania historyczno-społeczne oraz problemem określenia tożsamości kulturowej mieszkańców, jest trudna do realizacji programu nauczania na poziomie szkolnym. Jak wykazały badania obraną obecnie drogą, jest nauczanie regionalne realizowane przez nielicznych propagatorów wiedzy krajoznawczej podczas lekcji wychowawczych lub historii, a także podczas zajęć pozaszkolnych organizowanych przez gminne ośrodki kultury. Prowadzone badania etno-geograficzne na obszarze Beskidu Małego pozwoliły zwrócić uwagę na proces analfabetyzmu kulturowego genezy góralszczyzny. Zwrócono również uwagę na rolę gospodarki pastersko-rolnej stanowiącej wielką osobliwość etnograficzną regionu w zapisie i ochronie wołoskiego dziedzictwa kulturowego.<span> </span></span></p>
Highlights
Komoniecki A., 1704: Chronografia albo dziejopis żywiecki, oprac
The article raises an issue of a place of a highlander cultural heritage
to urbanization caused by industrial development in the second part
Summary
Miejsce wołoskiego dziedzictwa kulturowego w nauczaniu regionalnym na obszarze Beskidu Małego (północnej Żywiecczyzny). Tak więc istotą w procesie zrównoważonego rozwoju dla tego obszaru o bogatym potencjale dziedzictwa kulturowego, z wyjątkową wołoską genezą w tle, jest edukacja regionalna oraz nauczanie regionalne. Celem artykułu jest więc próba określenia kierunku edukacji regionalnej na obszarze Beskidu Małego (północnej Żywiecczyzny) poprzez analizę programów nauczania regionalnego na poziomie szkoły podstawowej, gimnazjalnej oraz średniej, a także określenie miejsca dziedzictwa kulturowego genezy wołoskiej w pro-. Dążeniem autora jest również podkreślenie roli wyjątkowego osadnictwa wołoskiego w modelowaniu i definiowaniu krajobrazu górskiego oraz jego wpływu na kształtowanie się góralskiego dziedzictwa kulturowego regionu genezy wołoskiej, będącego istotnym elementem wiedzy krajoznawczej Beskidu Małego. Region Beskidu Małego, jak wykazały obserwacje, nie posiada rdzenia autochtonicznego (Łach, Musiał 2015), a w wyniku procesów urbanizacyjnych obszarów wiejskich oraz ucieczki autochtonów do miast staje się obszarem bez tożsamości regionalnej w kwestii kultury, tradycji i obyczajowości. Przeprowadzone wywiady środowiskowe z już ostatnimi świadkami kultury polaniarskiej uświadomiły pilną potrzebę rejestracji wiadomości o życiu i gospodarce regionu dla kolejnych pokoleń
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have