Mera Tescillerindeki Uyuşmazlıkların Giderilmesinde Referans Alınabilecek Bazı Uygulamalar (Kastamonu, İncesu Köyü Merası Örneği)

Abstract

Mera kanunu çerçevesinde gerçekleştirilen meraların tespit ve tescil çalışmalarında Tarım İl Müdürlüğü ve Orman Müdürlüğü arasında bir takım uyuşmazlıklar meydana gelebilmektedir. Bu uyuşmazlıkların giderilmesinde, genel olarak Orman Müdürlüğü’nün yönlendirmesiyle memleket haritaları dikkate alınmaktadır. Ancak sadece bu haritalar baz alınarak varılan kararlar, kamuoyunu tam olarak tatmin etmemektedir. Bu çalışma kapsamında, öncelikle İncesu köyü merasının bir kısmının memleket haritaları gerekçe gösterilerek orman olarak tescil edilme süreci irdelenmiş, akabinde loop metodu ile meranın vejetasyon etüdü yapılmıştır. Bu çalışmalara ek olarak, önceki yıllarda yapılmış olan teknik çalışma verileri de dikkate alınarak kadimden beri mera olarak kullanılan bu alanın niteliği hakkında bir çıkarımda bulunulmuştur. Bitki örtüsünün belirlenmesine yönelik vejetasyon etüdü çalışmasında, alanın % 73.59’u otsu, kalan % 26.41’inin ise çalı ve ağaçlardan oluştuğu görülmüştür. Alanın bitki örtüsünün bu haliyle “Orta” kalitede mera vasfı taşıdığı belirlenmiştir. Diğer yandan, Avrupa Çevre Ajansı” tarafından belirlenen “Arazi Örtüsü/Kullanımı Sınıflandırması” ve Orman Genel Müdürlüğü’nün E-Harita Uygulaması verilerine göre de, alandaki otsu tabakanın bu gün de ve geçmişte de çalı-ağaç katına göre çok daha fazla oranda toprak yüzeyini örttüğü tespit edilmiştir. Bütün bu teknik verilere ek olarak, Mera Kanunu kapsamında alanın mera olmaklığı ile ilgili somut maddeler varken, Orman Kanunu içerisinde aynı netlikte ifade edilmeyen memleket haritaları gerekçe gösterilerek, çalışılan alanın orman olarak tescilinin de hukuki uyarlığı bulunmadığı söylenilebilir. Bütün veriler dikkate alındığında, çalışılan alanın ormandan daha ziyade mera olarak kayıt altına alınmasının daha uygun olduğu anlaşılmıştır.