Meme kanseri neoadjuvan kemoterapi sürecinde progrese ve yanıtsız hastaların yanıtlı hastalar ile karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Meme kanseri neoadjuvan kemoterapi sürecinde radyolojik olarak progrese veya yanıtsız olup operasyona yönlendirilen hastalar ile tedaviye yanıtlı hastaların karşılaştırılması hedeflendi.
 Gereç ve Yöntem: Hastanemizde meme kanseri nedeni ile neoadjuvan kemoterapi sonrası opere olmuş kadın hastalar retrospektif olarak tarandı. Ara radyolojik görüntülemesi olanlar çalışmaya dahil edildi. Hastalar ara görüntüleme sonuçlarına göre tedaviye yanıtlı, yanıtsız (stabil hastalık) ve progrese olmak üzere üç gruba ayrıldı. Yanıtsız veya progrese olup operasyona yönlendirilen hastalar ile yanıtlı olup kemoterapiye devam eden hastalar hasta ve tümör karakteristikleri bakımından ayrı ayrı karşılaştırıldı.
 Bulgular: Çalışmaya toplam 96 kadın hasta dahil edildi. Ara radyolojik görüntüleme sonuçlarına göre hastaların %90,6’sı (87 hasta) tedaviye yanıtlıydı. Dört hasta (%4,2) tedaviye yanıtsızlık, beş hasta (%5,2) ise progresyon nedeni ile toplamda dokuz hasta (%9,4) erkenden operasyona yönlendirilmişti. Yanıtsız hastaların yanıtlı hastalara göre ortalama yaşı istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek, tümör gradı ve Ki-67 indeksi ise daha düşük saptandı (sırasıyla; 60 vs. 49, p=0,035, 1,5 ± 0,6 vs. 2,4 ± 0,5, p=0,007 ve 10±4 vs. 37±22, p=0,003). Progrese olan hastaların yanıtlı hastalara göre tümör gradı ve Ki-67 indeksi daha yüksek olmasına rağmen istatistiksel anlamlı değildi. Tedaviye yanıtsız hastalar çoğunlukla luminal A (3/4 hasta), progrese hastalar ise çoğunlukla triple negatif (3/5 hasta) moleküler alt tipte idi.
 Sonuç: Düşük proliferasyon indeksi ve gradı olan luminal meme kanserleri neoadjuvan kemoterapiye duyarsız olma eğilimindedir. Diğer taraftan yüksek proliferasyon indeksi ve gradı olan hormon reseptörleri negatif tümörler neoadjuvan tedaviye iyi yanıt verebildikleri gibi progresyon açısından da risk teşkil edebilirler. İleri klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.