Abstract
Juvenile delinquency is one of the inexhaustible social and historical curiosities that, conditionally speaking, survives from the earliest times to the present day. In this paper, two typical criminological levels of the phenomenon of juvenile delinquency are going to be presented - etiological and phenomenological context. Given that this is a fairly broad topic and phenomenon, this paper is going to present only the most striking aspects of the etiology and phenomenology of juvenile delinquency. The significance of the research of juvenile delinquency in modern science is all the greater bearing in mind the trends of politicization of this phenomenon with the aim of often tendentious spread of moral panic, as well as sensationalist media reporting. In that context, not only classical, but also contemporary discourse related to the problem of this research is going to be presented in order to explain the issues related to this phenomenon and at the same time demystify the obscure allegations that take place in society.
Highlights
Maloletnička delinkvencija predstavlja jedan od neiscrpnih društvenih i istorijskih kurioziteta koji, uslovno rečeno, opstaje od najstarijih vremena do današnjeg dana
Prvim deklarativnim korakom ka formalnopravnoj distinkciji punoletnih i maloletnih učinilaca krivičnih dela smatra se donošenje posebnog maloletničkog zakona savezne države Ilionis iz 1899. godine – Illinois Juvenile Court Act (Jašović, 1991, 49)
Još jedan razlog za postojanje velike tamne brojke ovog oblika kriminaliteta svakako jeste osećaj sramote roditelja, kao i bojazan da bi se prijavljivanjem mogla ugroziti budućnost sopstvenog deteta
Summary
Rudimente pravne regulative ovog fenomena pronalazimo još u Hamurabijevom zakoniku, u čijem se članu 195. predviđa surova kazna odsecanja ruku za dete koje vrši nasilje nad ocem (Stanimirović, 2011, 106), čime se faktički izjednačava položaj dece i odraslih. Zakon XII tablica predviđao je dve odredbe koje regulišu kažnjavanje maloletnika (Jasić, 1968, 78). Ne smeju se izostaviti ni napor i doprinos Čezara Bekarije (eng. Cessare Beccaria) otelotvoreni u Krivičnom zakoniku Leopolda II od Toskane, a koji je kao uslov za kažnjavanje maloletnika postavljao takozvani „discrenimento“, koji se odnosio na posebni vid vinosti (Pezo, 693-694). Navedeni stav ogleda se u činjenici da je danas u mnogim zemljama maloletničko krivično pravo regulisano posebnim zakonima. Specifičnosti koje uređuje savremeno maloletničko krivično pravo u potpunosti opravdavaju divergenciju pomenutog od opšteg krivičnog prava. Stoga i nisu začuđujuće savremene tendencije koje kao prioritet postavljaju specijalnu prevenciju maloletnih učiniliaca, ali i resocijalizaciju. Ne može se reći da maloletničko krivično pravo služi kao puko sredstvo za (pre)vaspitanje, jer i ono fragmentarnog karaktera. Većina država sveta donju granicu maloletstva ne postavlja pre dvanaeste godine života. NAUČNE PUBLIKACIJE DRŽAVNOG UNIVERZITETA U NOVOM PAZARU Serija B: Društvene & humanističke nauke (2021), 4(2), 154-169 UDC: 3 ISSN: 2619-998X
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
