Abstract
Kânûn-ı Esâsî, Osmanlı Devleti’nin ilk anayasası olarak Midhat Paşa'nın Sadrazamlığı sırasında hazırlanmış ve 23 Aralık 1876'da ilan edilmiştir. Anayasanın ilanı sırasında başta İstanbul olmak üzere ülkenin pek çok yerinde kutlamalar yapılmıştır. Müslüman ve gayrimüslim halk birlikte kutlamalara katılmış ve Padişaha övgüler dizilmiştir. Kânûn-ı Esâsî'nin ilan edildiği gün, sadrazamlık makamından tüm vilayet ve kazalara telgraf çekilerek yeni düzenlemeler hakkında bilgi verilmiş ve halkın memnuniyetini dile getirmesi istenmiştir. Ayrıca Müslüman ve Hıristiyanların birlikte yaşadığı yerlerden gelen yazılarda her iki kesimin onayının olmasına özen gösterilmiştir. Kânûn-ı Esâsî’nin hazırlanması ve I. Meşrutiyet’in ilan edilmesi, Osmanlı bürokratlarının mutlak monarşiden parlamentolu bir sisteme geçişini simgeleyen büyük bir başarı olarak kabul edilmiştir. Bu, III. Selim ve II. Mahmud’la başlayan ve Tanzimat ile devam eden çağdaşlaşma hareketinin zirvesi olarak değerlendirilmiştir. Anayasanın ilanıyla ilgili törenler ve detaylar dönemin gazetelerinde geniş yer bulmuş, sadece Osmanlı ulusal basınında değil dönemin güçlü devletlerinin de gündemindeki yerini almıştır. Bu devletlerin başında Macaristan gelmekteydi. Macar basını Osmanlı Anayasası hakkındaki gelişmeleri yakından takip etmiş, basın organlarının edindiği bilgiler ülke geneline yayılmıştır. Bu çalışma, Osmanlı Anayasasının muhtevasını ve anayasaya karşı büyük güçlerin gösterdiği tepkileri dönemin Macar gazeteleri aracılığıyla ortaya koymayı amaçlamaktadır.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Similar Papers
More From: Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.