KAYBETMENİN ZARAFETİ: “AH’LAR AĞACI” ŞİİRİNDE DİDEM MADAK’IN BİYOGRAFİSİNİN VE POETİKASININ İZLERİNİ SÜRMEK

Abstract

Didem Madak, modern şiirimizin güçlü kadın şairlerindendir. Kısa ömrüne sığdırdığı üç şiir kitabıyla pek çok okura seslenmiş, klişelerin dışına çıkan imgelerle kurguladığı dizeler belleklerde derin izler bırakmıştır. Madak, hayatının gölgesinin düştüğü dizelerde an ve anılar arasında gergef dokuyan imge dünyasını kara mizah ve ironi ile kaynaştırmıştır. Madak’ın şiirleri, çocuk denebilecek bir yaşta annesini kaybedişiyle yaşadığı çocukluk travmaları ile bu travmanın öncesi ve sonrasındaki çocukluk anılarıyla önemli ölçüde şekillenmiştir denebilir. Şiir onun için hep bir sığınak olmuştur. Şair, hiç değilse çocukluğunun güzel hatıralarını yazdığı mısralara sararak muhafaza etmek istemiş gibidir. Tüm bunları yaparken de yaşam, varoluş, özlem, ölüm, yalnızlık, yabancılaşma, aşk, uyumsuzluk, toplumsal çatışma, kurallar, dayatmalar gibi hususları da kendine özgü bir dil ve imgelemle ele alır. Şiir, onun evreninde hayata karşı bir duruş ve meydan okumadır denebilir. Bu çalışmada şairin şiir kitaplarından ikincisine de adını veren “Ah’lar Ağacı” adlı şiiri; şairin yaşam öyküsünün izleri sürülerek poetikasının ışığında incelenmiştir. Sonuçta “Ah’lar Ağacı” şiirinin şairin hayatından önemli ölçüde izler taşıdığı ve genel anlamda şairin şiir poetikasıyla da uyumlu olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte unutulmamalıdır ki her şiir okuyucusuyla yeniden bir yola çıkar ve okur ile şiir birbirini etkileyerek her şiir her okurda yeni bir menzile varır, varmalıdır.