„Każdy może latać” – umiejętność latania a retoryka zmiany w książkach obrazkowych Faith Ringgold i Jacqueline Woodson

Abstract

Umiejętność latania, uznawana przez czarnoskórych niewolników za jedyną drogę do wolności, do dziś jest popularnym motywem afroamerykańskiej literatury dziecięcej. Latające postaci umiejscowione w różnych przestrzeniach czasowych przenoszą czytelników w świat nieograniczonych możliwości, w którym dziecko ma ważną misję do spełnienia. Unosząc się nad swoimi własnymi domami, młodzi bohaterowie pokonują bariery społeczne i kulturowe oraz odnajdują szansę na pozytywne zmiany. Niniejszy artykuł analizuje trzy afroamerykańskie książki obrazkowe, w których motyw latania spełnia ważne funkcje społeczne i polityczne: Tar Beach [Plaża ze smoły] (1991) i Aunt Harriet’s Underground Railroad in the Sky [Podniebna Kolej Podziemna Ciotki Harriet] (1992) autorstwa Faith Ringgold oraz The Year We Learned to Fly [Rok, w którym nauczyliśmy się latać] (2022) Jacqueline Woodson z ilustracjami Rafaela Lópeza. Analizie zostaje poddana zarówno warstwa werbalna, jak i wizualna oraz jej retoryczna siła perswazji, zachęcająca młodych czytelników do działania na rzecz własnych rodzin i społeczności.