Abstract

Artykuł podejmuje zagadnienie edukacji dla pokoju w kontekście jednostkowych doświadczeń, na podstawie opisu życia i działalności amerykańskiej aktywistki Jane Addams, laureatki pokojowej nagrody Nobla z 1931 roku. Zarówno jej codzienna działalność która jest interpretowana jako stwarzanie pozytywnych kontekstów zapobiegania konfliktom zbrojnym, jak też późniejszy pacyfistyczny radykalizm, stanowią integralną postawę sprzeciwu wobec wojny jako rozwiązywania sporów, i traktowania wojny jako usprawiedliwiania obrony pokoju na świecie. Jej doświadczenia sprzed wieku stają się dla nas „lekcją” dla współczesności, iż edukowanie dla pokoju nie oznacza wymuszania deklaracji czy powielania stereotypów, a stanowi proces szczerej dyskusji oraz zachodzących przemian w dojrzewającej refleksyjności jednostek i grup nad wartościami tworzonymi w obrębie całej wspólnoty ludzkiej oraz nad rolą kobiet w tym dziele.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call