Interwencja edukacyjno-terapeutyczna w kontekście profilu cech dzieci z zespołem Downa

Abstract

Artykuł podejmuje zagadnienia dotyczące istoty najczęstszego zaburzenia chromosomalnego. Wskazuje przyczyny, cechy, zachowania i problemy składające się na trisomię chromosomu 21. O procesie uczenia się i funkcjonowania osób z zespołem Downa (ZD) nie decyduje jedynie dodatkowy chromosom. Potrzeba określenia czynników i warunków, które należy uwzględnić w procesie aktywizowania jednostek obarczonych dodatkowym chromosomem wydaje się zatem zasadna. Teoretyczne dociekania dotyczące podobieństw i różnic dzieci dotkniętych zespołem Downa mają istotne następstwa w obszarach edukacji i rehabilitacji. Współpraca rodziców ze szkołą sprzyja dynamizowaniu rozwoju dziecka w obu kontekstach środowiskowych. Wybór formy kształcenia specjalnego (w nurcie inkluzyjnym, integracyjnym czy segregacyjnym) powinien być wyrazem przemyślanej decyzji rodziców, uwzględniającej szereg czynników, np.: profilu cech dziecka z ZD, efektów dotychczasowego wspomagania jego rozwoju, zaangażowania i oczekiwań rodziców oraz dostępności i warunków oferowanych przez konkretną szkołę. Ponieważ coraz częściej uczniowie z zespołem Downa trafiają do placówek ogólnodostępnych, wydaje się, iż potrzeba propagowania wiedzy na temat ich rozwoju oraz sposobów podejmowania działań edukacyjnych i terapeutycznych jest ciągle aktualna.